access_alarm 1399/03/30

تا با او نسازیم

آیت الله بهجت( ره): چکار کردیم که به این چیزها مبتلا می‌شیم؟ چکار کردیم که موندیم بی‌ سرپرست؟ ما اگر در راه می‌رفتیم کی امیرالمومنین رو می‌کشت؟ کی حسین بن علی رو می‌کشت؟ کی اینی که حالا هست مغلوب الیدینش کرد؟ ما از انبیا و اوصیا اگر دور شدیم گرگ‌های داخل و خارج خوردن ما را، چطور شده ما اینجا موندیم دست گدایی به این درنده‌ها دراز می‌کنیم؟ از خدا بخواهیم برساند صاحب کار را، با او باشیم دور نریم ازش، او می‌بیند، او می‌داند، حرف‌هایی که ما به هم دیگه می‌زنیم‌ها؛

عین الله ناظره و اذنه الواعیه، او جلوتر از ماها می‌شنود حرف همدیگر را، بلکه خودمون که حرف می‌زنیم این صدا از لب میاد به گوش فاصله‌ای دارد، او جلوتر از این فاصله حرف خودمون رو می‌شنوه! از خودمون کلام خودمون رو. ما می‌تونیم کاری بکنیم که او نفهمه؟! می‌تونیم کاری بکنیم که او نداند؟ ناظر است. تا با او نسازیم کارمون درست نمی‌شه. بدونیم کارمان تمام نخواهد شد.

 

ببینید ما وقتی می‌گیم معرفت یک معنای عام داره؛ میگن طرف خیلی با معرفته، با مرامه، یه بحث معرفت تو اصطلاح دینیه؛ این معرفت می‌شه شناخت امام. اصلا معیار مسلمان بودن معیار دیندار بودن شناخته امامه. یه روایت داریم از پیغمبر گفتش که: هرکس امام زمانش رو نشناسه به مرگ جاهلی از دنیا رفته و اگر کسی شناخت فرقی نمی‌کنه ظهور براش اتفاق افتاده باشه یا نیفتاده باشه، به معرفت امامش رسیده.

 

ماها نمی‌دونیم امام چیه، تمام ائمه حداقل ما یه دونه روایت داریم که امامتون رو بشناسید چون اساس دین با امامه یعنی اصل قضیه اصلا امامه، نتیجش میشه تو جنگ صفین دید داره از بین می‌ره قرآن رو گرفت گفت: ببینید قرآنه نزن، امیرالمومنین گفت: بزن قرآن ناطق منم. چرا همه مخالفت کردن؟ چون نمی‌دونستن شأن امامت امیرالمومنین چیه.

 

الان ماها امام زمان نمی‌شناسیم، اگر بود الان وضع ماها این نبود که، خلاصه شده توی اللهم عجل لولیک الفرج، یه هفتگی گرفتن، یه روضه خوندن، یه میان وعده. آیا به معرفت امام زمانه می‌رسیم؟ بعد خیلی سخته‌ها می‌گه به مرگ جاهلی یعنی کلا فقط یه عمر فقط داشتی خم و راست می‌شدی با سینه زنی و گریه و اینا کلا آب بدنت و کشیدی رفته.

 

هیچی‌ها خیلی سخته، یه لحظه بشین فکرکن؛ این همه روزه گرفتی تشنت بود به خودت بدبختی دادی طرف جلوت آب می‌خورد، کلی نماز خوندی، کلی روزه گرفتی، کلی اعتکاف رفتی، کلی دعای کمیل خوندی، جمعه صبحا از خوابت زدی دعا ندبه خوندی، پر یعنی هیچی، خیلی سخته، کدوم ما همین امامی که حی و حاضر هست به فرموده امام صادق(علیه‌السلام) میگه: رو فرشای شما داره راه می‌ره، تو بازاراتون می‌چرخه، با خودت فکر کن چقد اومده در مغازه؟ روزی که ظهور می‌کنه وقتی می‌بیننش همه می‌گن: اَ ما که این و می‌شناختیم که، اِوا من این و سوار کردم تا فلان جا رسوندمش، اِ من این و اینجا دیدم‌ها، این همه کتاب تو زمینه مهدویت نوشته شده، تو یه سال چند تا کتاب مهدوی می‌خونی؟

 

اولین مدافع حرم، فدایی حرم، خانم حضرت زهرا( سلام الله علیها) پا امامش وایستاد، گفت: این امام منه. گیرمون انداختن تو نمی‌دونم، این ایام نمیدونم چی چیه محسنیه، این نمی‌دونم فلان. من نمی‌گم عذاداری بده‌ها، اتفاقا خیلی هم خوبه اما اینکه هدف فقط بشه عزاداری این به درد نمی‌خوره.

 

و این اندیشه منجی‌گری نه اینکه فقط واسه ماها است، ایرانیان باستان عقیدشون این بوده یکی به اسم گرزآسپه یک روز برمی‌گرده زمین رو پر از عدل و داد می‌کنه. صربستان میگن یکی به اسم مارکوکالوین این در آخرالزمان ظهور می‌کنه و تمام جهان رو نجات می‌ده. تو اسکاندیناوی اعتقاد دارن که یک شخصی به اسم اُدین میاد. تو انگلیس می‌گن آرتورشاه برمی‌گرده. تو کتاب هندوها، یه کتاب مقدس دارن به اسم دین، میگه و کسی که میاد یه دین جدید میاره دنیا رو پر ازعدل و داد می‌کنه و در آخرالزمان از ذریه اون یک نفر قیام می‌کنه که اسمش امام منصوره؛ اینا رو به ما نمی‌گه، ما فکر می‌کنیم امام زمان قبضه خودمونه بعد ظهورم می‌کنه کلا ایرانه، اصلا نمی‌ذاریم اونطرف تر بره‌ها، مال خودمونه کلا.

 

کیه که الان از عدالت بدش بیاد؟ همه دوست دارن عدالت و، فرقی نمی‌کنه. برای همین همیشه دنبال این بودن که یک نفر بیاد دیگه این عدل و داد و جهانی کنه برای همه، برای همینه که می‌گن وقتی امام زمان میاد شروع می‌کنه صحبت کردن همه میان سمتش چون از فطرت آدما صحبت می‌کنه.

بارها آیت الله بهجت اومده نقل کرده گفته: دوستان من تو جمکران آقا رو دیدن گفته ظهور من نزدیکه، دعا کنید بداء نشه، وقتی می‌گه دعا کنید بداء نشه یعنی چی؟ یعنی من از شما تشنه ترم که بخوام. آقا رسول الله فرمود: هر چیزی که بهش محبت بورزی بیشتر از همه یادش می‌کنی. با یه دختر وارد رابطه می‌شی، شب و روزت همونه، الحمدلله الان تکنولوژی هم پیشرفت کرده دائم الانلاینه. مدام یادشی فرقی نمی‌کنه.

چقدر الان ما امام زمان و دوست داریم که یادش کنیم تو روز؟ هدف دیدن امام زمان نیست، هدف رسیدن به امامه.

 

رسیدن به امامم باید حرف بشنوی، طعنه بشنوی، مسخرت می‌کنن. کو امام زمانت؟ خسته نشدی؟ تهش چی شد؟ و اماممون و وقتی نشناسیم به این نمی‌رسیم که آقا اون علم تمامه. چقدر زیارت جامعه رو خوندی؟ السَّلَامُ عَلَیْكُمْ یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفَ الْمَلَائِكَةِ و مَهْبِطَ الْوَحْیِ مختلف الملائکه می‌گه محل رجوع ملائکه، ته علم، از هرچی دلت می‌خواد بگو، آنقدر بیچاره شدیم که تا حرف از مهدویت می‌زنیم می‌گن طرف نمی‌دونم انجمنیه.

 

آره اقا انجمنی هم هستن اما دلیل نمی‌شه ما کار نکنیم چون طرف انگه اینجوری بهت می‌زنه. می‌بینی شیطون چقد پازلش و قشنگ تکمیل کرده؟ قرار نیست تو اصلا به معرفت امام برسی، چون اگه رسیده بودن که امیرالمومنین فرقش شکافته نمی‌شد، چون اگه رسیده بودن الان امام زمان به غیبت نمی‌رفت که من و تو دستمون تو پوست گردو باشه. می‌خوای بهش برسی واقعا؟!

پیغمبر راه و روشش و داده. چی فرمود؟ أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا(۱) علم می‌خوای بابش علی بن ابی طالبه. امروز یه امیرالمومنین حی و حاضر داریم دستمون ازش کوتاهه. طوری تاریخ رو برای ما رقم زدن که امروز امام زمانمون نیست و حتی وظیفه خودمونم الان نمی‌دونیم چیه؟ چیکار کنیم بالأخره الان؟  اولین راهش محبته؛

 

امام صادق( علیه‌السلام) فرمود: می‌خوای ببینی کی چقدر دوست داره؟ طرف گفت: آره. گفتش که:تو دل خودت نگاه کن ببین چقد دوسش داری؟ همونقدری که تو اون و دوست داری اونم تو رو دوست داره. حالا شما تو دلت نگاه کن ببین چقدر امام زمان و دوست داری؟ آقا من بشینم با خودم دودوتا چهارتا کنم ببینم چقدر امام زمان و دوست دارم حالا افزایشش بدم محبت و، راحته‌ها می‌تونیم بهش برسیم. همیشه با محبته که می‌رسیم. خیلی‌ها عاشق اخلاق پیغمبر می‌شدن، الانم عاشق اخلاق امام زمان می‌شن، برعکس این چیزی که دارن نشون می‌دن از خونزیزی و اینا؛ اصلا اینجوری نیست. محبته که ما رو می‌کشه سمت امام زمان.

 

 

۱: بحارالانوار، ج ۴۰، ص ۲۰۰

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *