قسمت: دوم

« هر یک از شما دست یکی از اهل بیت من را بگیرد و این شب را همچون شتری رهوار اختیار کند و برود که اینان فقط با حسین کار دارند. »

گفت: اینا فقط با من کار دارن؛ اینا اومدن امام زمان کشی با شما‌ها کار ندارن.

میگه: و نخستین کسی که لب به سخن گشود عباس بود و از اولی که حضرت عباس( علیه‌السلام) راه افتادند از مکه که اگه شما یک کلمه حرف ازش شنیدید؛ اینجا بلند شد و گفت: مگه ما مردیم آقا.

حالا وقتش شده که از بین دو تا انگشت نشون بده؛ گفت: ببینید فردا اینجاییم؛ نگاه کنید بعد دیگه اصلا یهویی وصل می‌شن؛ وقتی وصل می‌شن؛ حل می‌شن توی امام زمان؛ وقتی حل می‌شن توی امام زمان می‌دونی یعنی چه اتفاقی میفته؟ یعنی خود امام زمان می‌شن. « وَعَلی الاَرواحِ الَتی حَلَت بِفِنائِک، زیارت عاشورا» بعد دیگه مست شده بودن تا صبح رقص شمشیر می‌کردن بعد زهیر بلند شد؛ سعید بلند شد… حضرت عباس همه برادرهاش و زودتر از خودش فرستاد بعد یکی پرسید: عباس چی کار می‌کنی؟ میگه: او امروز داغ برادر می‌بیند؛ می‌خواهم در داغ برادر دیدن هم شبیه مولایم شوم. همه اینا یک نور واحد شدن؛ من همیشه از خودم می‌پرسیدم: چطور امام معصوم به ۷۲ تن شهید کربلا میگه: بِاَبی اَنتم وَ اُمی، امام معصوم پدرش امام معصومه، امام یعنی فدای زهیر؟ نه بابا فدای حسین؛ همه اینا حسین بن علی شدن.

امامت توی جامعه درک نشده؛ این دنیای هفت میلیاری، هزار جور گناه، هزار جور کثافت کاری برای اینکه امام زمان و نمی‌خوان قبول بکنن؛ می‌گن: ما با عقل خودمون می‌تونیم دنیا رو پیش ببریم. خدا میگه: ببین یا می‌فهمی نداری یا گذر دوران می‌فهموندت نداری. آدمایی که تشنه مهدی بشن؛ زیاد می‌شن؛ خدا می‌فرسته. آیت الله بهجت می‌فرمودند:« شما دوشنبه آدم بشین؛ خدا دوشنبه امام زمان و می‌فرسته.» اعمال خود را با امام زمانی کردن آن بیمه کن؛ مقوله‌ای را دریاب که ۱۴۰۰ سال هیچ کس نفهمیده که به خدا قسم اگر این رو بتونیم عمومی کنیم ظهور صورت می‌گیره.