گفتم به اشک از چه روانی ز دیده ام
گفتا ز بس که ماتم هجران کشیده ام

گفتم برای وصل نگارم چه کرده ای
گفتا ز دیده خون فراوان چکیده ام

گفتم به اشک ، مهدی زهرا کجاستی ؟
گفتا ز دل ، نشانی اورا شنیده ام

کرب و بلا و طوس و بقیع خانمان اوست
اما هنوز صورت ماهش ندیده ام