access_alarm 1394/09/03

هیچ کس به من نگفت : آن دل که به یــــاد تــــو نباشـد دل نیست

گنــ ـاه، خانه قلبم را تیره میکند و شما که نورانی ترین هستی، در خانه سیاه نمی مانی..
آن وقت خانه ی دلمان سوت و کور میشود مثل خرابـــه ها… مگر اینکه “توبه” آن تیره گی ها را از دل ببرد و دوباره پذیرای شما شویمـ…

قلب من در نوجوانی، آماده ی کاشتن بذر عشق بود، اما به من نگفتند که مواظب باش قلبت را به هر کس و ناکسی نسپاری..
به ما نگفتند که جای شما در قلب ماست، نه در جزیره ی خضــرا و مثلث برمــودا! به ما نگفتند که مراقب باشیم تا شما را از مهمانی قلبمان بیرون نکنیم!
آری! وقتی از آیت خدا بهجت (ره) آدرس ِتان را پرسیدند، او گفت: آقا در قلب شماست، مواظب باشید بیرونش نکنید!

آن دل که به یــــاد تــــو نباشـد دل نیست
قلبی که به عشقت نتپد جُز گِل نیست

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *