حاجی جعفری، عصرهای جمعه توی پارک ها اونجا که جمعیت زیادی جمعند با لحنی کاملا صمیمی و از روی محبت [با یه بلندگوی شارژی] میگفت:

«خانــواده ها! چند لحظه گوش کنید، من برا بچه هاتون یه سوغات دارم اما قبل از اینکه سوغاتی بدم باید به حرفام خوب گوش کنید:
می دونید دشمن تا کجا اومده؟ می دونید دشمن داره بچه هامونو تربیت می کنه؟ می دونید به کجا می بره؟ … می دونید یا نمی دونید؟ به من جواب بدید.»

کم کم جوونا و نوجونا اطراف حاجی جمع میشدن اما با حالت تعجب نگاه میکردن. همراهان حاجی که از قبل نقاشی و مطالب جالبی آماده کرده بودند، بچه های کوچیک رو هدایت میکردن: آقا پسرها یه حلقه، دختر خانوما هم در حلقه ای دیگه… حاجی هم همـــزمان با پدر مادرها صحبت می کرد و از آسیب های ماهواره می گفت.

خاطره ای جالب توجه و مهم:
حاجی میگه: یه روز توپارک داشتم از ضررهای ماهواره برای بچه ها میگفتم » که فیلمهای ماهواره ای میخوان دختر خانومای ما، روسری سرشون نکنن و مثل خودشون بی آبرو باشند. یکباره دختر خانوم کوچیکی که سرش برهنه بود، از بین ما به سرعت بلند شد و رفت! منم در حین صحبت داشتم اونو با نگاهم تعقیب میکردم، دیدم رفته سراغ مادرش و با زور داره روســـری رو از سرمادرش می کشه، مادرش هم که چادر داشت مجبـــور شد روسریش رو به دخترش بده. دخترک روسری به سر کرد و به جمع ما برگشت…