روایات زیادی وجود داره که نشون میده روح هنگام انتقال به عالم برزخ به کلی از دنیا بریده نمیشه، بلکه گه گاهی با دنیا ارتباط برقرار میکنه!
مثلا: حدیث داریم « افراد با ایمان، گاهی به دیدار خانواده هاشون میرن، که فقط خوبیها و خوشی های خانواده هاشونو می بینن [به همین خاطر] خوشحال میشن، ولی کافران، بدیها و ناخوشیها رو می بینن و غمگین میشن.۱
کارهای خوب ما که به نیت مُرده ها انجام میدیم، باعث خیر، سعادت و حتی رفاه شون میشه.
ممکنه فرزندانی در زمان حیات والدینشون، اونا رو ناراضی کرده باشن اما بعد از مرگشون طوری عمل کنن که اونها راضی بشن و یا بالعکس.۲
به هر حال انسانها در عالم برزخ می مونن تا زمانیکه دنیا به پایان برسه و قیامت برپا بشه. اون وقتی که دیگه باید نظام ابدی، جایگزین نظام فانی بشه…
۱. اصول کافی/ج۳/ص۲۳۰
۲. زندگی جاوید/مرتضی مطهری/ص۳۰
