در ظلم به حد إفراط باشند؛ مانند گرگهای ضرر رسان خونریز باشند! آدم کشی بسیار شود! بعضی، بعضی را از روی عداوت بکشند.
بر «تفرقه» اجتماع کنند و علیهِ «اتحاد» فرقه فرقه شوند! چنان سرگرم تفرقه، مخالفت و طغیان باشند تا اینکه اولاد و نسل‌شان به معصیت تربیت گشته و کارهایشان منکر گردد! مردم با کسی هستند که غلبه با اوست! در غیر ذکر خدا صداها بلند شود! از اهل شرّ تقلید کنند! قدمهای خیر برداشته نشود مگر به وساطت و توصیه اشخاص!
[روشنه که این اشاره‌ها در برخی روایات، مربوط به یک کشور خاصی نیست فقط، البته قطعا عده ای در همین دوران پُر فتنه، بر راه حق ثابت قدم هستند.]
مهدی منتظر، ص۱۴۹-۱۵۱
