در طول تاریخ، توده های مردم برای رها شدن از بلاها و فتنه ها، ظهورِ “نجات دهنده ای” را انتظار می کشیدند!
در قرآن، کلمه ی “نجات” با همین لفظ آمده (نَجَّیناهُ).. مانند نجاتِ نوح از غرق شدن در آن طوفان بزرگ! نجات لوط از شهری پر از مردمان آلوده! نجات بنی اسرائیل از چنگال فرعونیان!!
و این شد که خدا – پس از اتمام حجت – کسانی که شایستگی زندگی پاک را نداشتند از گردونه ی تاریخ، حذف کرد؛ کسانی که نوح را تکذیب کردند ›› نابود شدند! در واقعه ی قوم لوط ›› اهالی آن شهر باصاعقه ای سوزانده شدند! و فرعونیان نیز در نیل غرق شدند!!
لذا این فریادِ منتظران که «أینَ هادِمُ أبنیَةِ الشِّرکِ وَ النّفاق» ریشه ی قرآنی دارد…
(شعراء۱۶۹، یونس۷۳، انبیاء۷۱، بقره۴۹)
