امام صادق علیه السلام فرمودند: مردم در قبال ما سه گروهند:
بعضی ما را دوست دارند و منتظر قائم ما هستند تا به منافع دنیوی آن برسند. اینان سخن ما را حفظ و روایت می کنند ولی به دستورات ما عمل نمی کنند! اینان اهل دوزخ هستند و خداوند آنها را به جهنم خواهد فرستاد.
گروه دوم نیز ما را دوست دارند، سخن ما را می شنوند و [ظاهرا] در عمل به سخنان ما هم کوتاهی نمی کنند اما هدفشان رسیدن به دنیا و دَریدن مردمان است! پس خداوند، شکم ایشان را از آتش پُر و بر آنها گرسنگی و تشنگی را چیره می کند! و اما
گروه دیگری هستند که ما را دوست دارند، سخن ما را حفظ و از دستورات ما اطاعت می کنند و در مقام عمل، با ما مخالفت نمی ورزند، اینان از ما هستند و ما از آنانیم.
(بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۸۰)
سخن اینجاست که ما از کدام دسته ایم؟!
آیا جزو کسانی هستیم که اهل بیت را دوست داشته اما به دنیا نیز دلبسته و وابسته اند؟ و گاهی اگر دستشان هم برسد مردم را می دَرَند؟!! چونان کوفیانی که قاصدان، شرح حالشان را اینگوه به امام دادند: «قُلوبُهُم مَعَک وَ سُیوفهم عَلَیک» قلب های آنها با توست اما شمشیرهاشان بر توست!!
