از آنجا که «درک کلیات» بر عهده عقل و «درک جزئیات» در حوزه حواس پنج‌گانه است، طبیعتا برای اثبات امور جزئی، از دلیل عقلی استفاده نمی‌شود.
مثلا عقل فقط می‌تواند حکم کند که مجموع زوایای یک مثلث، ۱۸۰ درجه است و یا اینکه هر معلولی علتی می‌خواهد.
در بحث مهدویت هم عقل به همین مقدار حکم می‌کند که «معرفی، نصب و وجود راهنمایی الهی برای انسان‌ها، نه تنها خوب بلکه لازم و ضروری است» اما «تشخیص و تطبیق امام بر مصادیق خارجی» کار تنها عقل نیست، باید به کتاب خدا، سنت پیامبر و کراماتِ مُدّعی مَنصبِ امامت، مراجعه کنیم.
به عبارتی دیگر؛ ادله‌ی عقلی برای این است که اثبات شود وجود امام در هر زمانی لازم است، اما تطبیق آن بر وجود حضرت مهدی علیه السلام مساله ی دیگری است که ما در این آدرس قبلا به آن پرداخته ایم
