نامه ای به فرماندار بصره؛ عثمان بن حُنیف انصاری، سال ۳۶ هجری
(نهج البلاغه، نامه۴۵)
پس از یاد خدا و درود! ای پسر حُنیف! به من گزارش دادند که مردی از سرمایه داران بصره، تو را به مهمانی خویش فراخواند، و تو به سرعت به سوی آن شتافتی. خوردنی های رنگارنگ برایت آوردند، و پی در پی کاسه های پر از غذا مقابلت گذاشتند. گمان نمی کردم مهمانی مردمی را بپذیری که نیازمندانشان با ستم محروم شده، و ثروتمندانشان بر سر سفره دعوت شده اند. اندیشه کن در کجایی و بر سر کدام سفره می خوری؟…
یاران حضرت مهدی موظفند در سطوح پایین زندگی کنند. (مقام معظم رهبری ۸۱/۷/۳۰ مصلای تهران)
