سفیانی پس از سرکوب مخالفان، به انگیزه ی حمله به عراق با سپاهی بزرگ به سمت عراق رهسپار می‌شود. در مسیر، در منطقه ای به نام قرقیسیا (شهری در سوریه در محل اتصال رود خابور و فرات) جنگی درمیگیرد و بسیاری کشته می‌شوند! شاید علت این تلفات سنگین، مقاومت حاکمان آن سرزمین برابر زیاده خواهی‌های سفیانی باشد.
در حدیث معتبری از امام باقر علیه السلام نقل شده که: «سپاه سفیانی به قرقیسیا می رسد. در آنجا نبردی درمیگیرد و از ستم‌گران ۱۰۰هزارنفر کشته می‌شوند». (غیبه نعمانی، باب۱۴، ح۶۷)
با توجه به برخی روایات:
۱- نبرد قرقیسا واقع خواهد شد. ۲- هر دو طرف درگیری، اهل باطل اند که یک طرفش سفیانی ست. ۳- این نبرد، تلفات انسانی فراوانی به دنبال خواهد داشت و سپاه سفیانی علی‌رغم این تلفات سنگین، پیروز این نبرد است.
برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به کتاب “تاملی نو در نشانه های ظهور” نوشته ی استاد نصرت الله آیتی
