امام صادق علیه السلام فرمودند : هنگام قیام قائم ما، خدا جمعی از شیعیان مان را، در حالی که قبضه ی شمشیر بر دوش نهاده اند محشور فرماید. وقتی این خبر به شیعیان ما که در آن وقت زنده اند برسد، به یکدیگر بشارت دهند که : فلان و فلان و فلان از قبرهایشان محشور شده و در رکاب حضرت قائم اند.
از طرفی اما تا این خبر به عده ای از دشمنان ما رسد می گویند: «ای گروه شیعه! شما چقدر دروغ می گویید؟! نه به خدا، اینها زنده نشده اند و تا قیامت هم زنده نمی شوند!»
و این حکایت قول خداست که می فرماید: ️وأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ [نحل/۳۸]
آنها به خدا سوگند می خورند، شدید و با تاکید که: «هرگز خدا کسی را که می میرد، زنده نمی کند!» آری، این وعده ی قطعی خداست ولی بیشتر مردم نمی دانند!
البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۴۲۰
الکافی، ج۸، ص۵۱
