یه سؤال مهم:
اون همه آدم تو غدیرخم بودن،مگه میشه یهو خیلیا انکارش کنن؟!!!
آقای قرائتی گفت: یه بچه شیعه باید جواب این سؤال رو بلد باشه!
خود حاجی جواب رو با یه شاهد قرآنی ثابت کرد.
شاهد قرآنی:
«برخورد برادران حضرت یوسف (علیه السلام) با ایشونه!»
۱. اونها پسران پیغمبر بودن، دست به یکی کردن که یوسف نباشه! تو غدیر که فرزندان پیغمبر نبودن!
۲. برادرها تصمیم گرفتن برادر نباشه! تو غدیر که برادر نبودن!
۳. برادران یوسف (علیه السلام) از او ذره ای لطمه ندیده بودن. اینجا حسابی از حضرت علی (علیه السلام) خورده بودن، چطور که تو دعای ندبه میخونیم “احقادا بدریة
و خیبریة و حنینیة”.
۴. اونجا به یه نوجوان رحم نکردن، اینجا به علی ِ چهل ساله رحم کنن؟!
۵. اونجا تاب محبوبیت نزد پدر رو نداشتن، میگفتن پیش پدر عزیزتره! (استفاده از واژه أحب) یعنی ما هم عزیزیم، او عزیزتر. اینجا حرف محبت پیامبر اکرم(ص) بود.
۶. اونجا قول دادن که ناصح و حافظ باشن. اینجا که قول ویژه ای هم ندادن!
[درسهایی از قرآن- ۹۳/۷/۱۷]
