امام صادق می‌فرمودند: پنج نفر بَکائین تاریخند؛ بسیار بسیار اشک می‌ریختند؛ دائم البکاء بودند؛ دائم گریه می‌کردند.

اولینشون حضرت آدمه که به خاطر اون ترک اولایی که کرد و از بهشت الهی دور افتاد 40 سال اشک ریخت. حضرت آدم در روایت داریم که اشک‌هاش رو صورتش رد انداخته بود.

دومین کیه؟ حضرت یعقوب(علیه‌السلام) اونقدر از دوریه یوسف اشک ریخت وَاِبیَضَت عَیناه چشماش سفید شد آیه قرآن میگه. کور شد؛ خیلی گریه کردا؛ ما نمی‌توانیم تصور کنیم، اینقدر گریه کرد چشماش کور شد با اینکه می‌دونست یوسف زنده است و می‌دونست یک روز میبیندش.

آخرش چه جوری شفا پیدا کرد؟ زمانی که پیراهن یوسف رو آوردند قشنگ گرفت مالید به صورتش و چشماش خوب شد. این قابل توجه اونایی که میگن لا مَساس، مَسی نباید باشه. قرآن میگه: تا نمالید به صورتش شفا پیدا نکرد. پیامبر خدا، برای شفا پیدا کردن به پیراهنی متوسل شد.

نفر سوم یوسف(علیه‌السلام) بود و حضرت یوسف را نشنیدین از بکائین تاریخ است، بس که اشک ریخت. یوسف اشک ریخت؛ اونقدر گریه کرد که روزی بهش وحی شد، گفت: خیالت راحت باشه بابات رو می‌بینی. وعده را داد؛ بازم نمی‌تونست.

نفر چهارم تاریخ، با اینکه به لحاظ تایمی و زمانی کم گریه کرد اما این گریه عجب گریه‌ای بوده که در این تایم؛ در این هفتاد پنج یا نود پنج روز شد جزء بکائین عالم.

کی؟ بی بی حضرت زهرا. می‌رفت سر قبر پیامبر می‌نشست؛ زار زار اشک می‌ریخت و اشکش طبیعی نبود. می‌دونی یعنی چی؟ هر کی می‌شنید اشک می‌ریخت. همه گفتند یا شب گریه کن یا روز یا زهرا! که بهش می‌گفتند: تو ما را بعلت کثره گریه‌ات خسته کردی.

نفر پنجم تاریخ که ذکر شده کثیر البُکا یا بَکاءِ در واقع آقا امام سجاد هست. سی و چهل سال اشک ریخت؛ یعنی بعد از شهادت امام حسین تا روزی که زنده بود. روایت داریم آبی و غذایی نخورد الا اینکه به اشکش آغشته شد. امام صادق فرمود: جدم علی بن الحسین هر گاه حسین بن علی را به یاد می‌آورد آنقدر اشک می‌ریخت که محاسن شریفش پر از اشک می‌شد و بر گریه او حاضران گریه می‌کردند.

استدلال بنده این هست یک نفر از بکائین تاریخ جا افتاده، چون امام صادق(علیه‌السلام) تا زمان خودش رو فرمودند.

اون نفر ششم کیه برای امام حسین؟ امام زمان. میگه اگر روزگار مرا به تاخیر انداخت آقا جان؛ اگر من دیر به دنیا آمدم؛ نبودم اونجا، روزگار مرا به تاخیر انداخت، خلقت خدا مرا به تاخیر انداخت و از یاری تو دور ماندم و نبودم تا با دشمنان تو بجنگم و با بدخواهان تو پیکار نمایم، هم اکنون هر صبح و شام اشک می‌ریزم.

امام معصومه میگه هر صبح و شب دارم گریه می‌کنم برات و در ادامه چی می‌فرماید؟ جای اشک دارم خون گریه می‌کنم.

چند ساله؟ 1170 و خورده ای ساله. اشک کی؟ صاحب الزمان، برای کی؟ برای حسین بن علی.

چی می‌بینه امام زمان که اینطوری اشک می‌ریزه؟! کدام مصیبت رو می‌بینه که اینجوری اشک می‌ریزه؟!

مصیبت رو او درمی‌یابه؛ کربلا جلو چشم حضرته. علامه امینی شب عاشورا صدقه می‌داد برای حضرت. ‌می‌گفت: قلب حضرت در فشار است.