مناسبت‌های مختلفی درماه رمضان هست اما یک مناسب بسیار مهم که شاید نسبت به اون مقداری غفلت شده، این است که ماه مبارک رمضان ماه امید برای ظهور حضرت مهدی( علیه‌السلام) هست، ماه امید برای فرج مولا حضرت ولی عصر( عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) است و اساسا ماه مبارک رمضان رو باید ماه امام زمان( أَرْواحُنا لَهُ الْفِداء) تلقی کرد، در این حد که اگر ماه محرم ماه اباعبدالله الحسین( عَلَيْهِ السَّلام) هست، ماه صفر به نوعی ماه رحلت رسول اکرم( صلَوات الله ُعليه و آله و سلَّمَ) هست، همونطور باید بگیم ماه مبارک رمضان ماه امام زمان، ماه ظهور، ماه انتظار، ماه امید برای فرج هست.

این مناسبت مال امام زمان( أَرْواحُنا لَهُ الْفِداء) است. اساسا شب های قدر شب‌هایی هستن که مربوط می‌شن به حضرت، پرونده ما رو خدمت حضرت میدن، شب‌های قدر روزی ما رو حضرت امضا می‌کنند. ما شب‌های قدر در محضر امام زمان( ارواحنا له فداء) هستیم.

یکی از دعاهایی که این مناسبت بسیار مهم مهدوی بودن رمضان رو به ما گوشزد می‌کنه و دعای بسیار ارزشمند و خوبی هم هست دعای افتتاح هست، ولی این دعا در واقع نامش دعای تمنا برای ظهور هست که یکی از مهم ترین دعاهایی است که شب‌های ماه مبارک رمضان باید خونده بشه.

ما با هم دیگه نمی‌گیم که خُب ماه رمضان شد بریم شب‌ها دعای افتتاح بخونیم برای فرج حضرت دعا کنیم، اصلا ما مراسمی به نام مراسم دعای افتتاح نداریم. ما الان مراسم داریم به نام مراسم دعای ندبه، مراسم دعای کمیل، مراسم دعای توسل، ولی این یک رسم جاری باید بشه شب‌های ماه مبارک رمضان ما دور هم جمع می‌شیم تا درباره ظهور بیندیشیم، درباره حکومت و نحوه حکمرانی حضرت با خدا مناجات کنیم، درباره ی شرایط قبل از ظهور با خدا حرف بزنیم. خیلی دعای عجیبیه این دعا، بیش از هر دلیل دیگری به ما نشون میده که شب‌های ماه مبارک رمضان، شب‌های امید برای ظهور، شب‌های دعا برای فرج، شب‌های امام زمانی است. درماه رمضان یادمون نره باید به موضوع فرج بپردازیم، این یک رسم جاری باید بشه.