عاشق روزش را با کی شروع میکنه؟ با محبوبش، این طبیعیه. عاشق لحظه شماری میکنه به محبوبش برسه؛ اون کسی که واقعا دوسته برنامه ریزی میکنه برای این وصال، حرکت میکنه؛ کسی که این ولی براش حل شد؛ مولانا براش حل شد؛ دیگه لازم نیست بهش بگی دعای عهد بخون؛ دعای عهد بخوانی هر کلمهاش صد هزار حسنه داره؛ صد هزار گناه و میبخشه ؛ جزء رجعت کنندگان میشی؛ میگه: اصلا من نمیتونم اول صبح یه دیالوگی برقرار نکنم، من اصلا نماز صبحم و میخونم باید این ارتباطه رو برقرار کنم؛ روزم رو با یاد محبوبم شروع میکنم.
اونی که آمده؛ ظهر نَگه چی گیرم اومد دارم بر میگردم؟ آقا صبح رفتم، بگه من برای چی قدم برداشتم؟ برای امام آمدم؛ در جلسه امام 2 ساعت نشستم؛ پام خسته شد؛ چه اتفاقی افتاد؟ اصلا با دوره و کلاس و اینا… معامله نکنید.
کوفیها مردم بسیار خوبی بودند؛ متدین بودند، متدین ترین آدمها در زمان امام حسین همین کوفیها بودند. عاشق ترین آدمها نسبت به اهل بیت مردم کوفه بودند؛ اما این کوفیها یه لحظه گیر کردند؛ عبیدالله وارد شد گفت: اگه بیعتتون را با امام حسین نشکنید، حقوق اول محرم و بهتون نمیدم. حقوق عمده سال اول محرم داده میشد یعنی سالی دوبار حقوق میگرفتن اول محرم مثلا 80 درهم و آخر محرم حدود 10-20 درهم مثلا دارم میگما. عبیدالله گفت: 8-9 ماه باید گرسنه زندگی کنید. گفتن: ما چاکر امام حسینم هستیم اما این امام حسین به دنیای ما چی میزنه؟ لطمه میزنه.
ما الان دولتها و نمایندههایمان را بر همین اساس انتخاب میکنیم. میگیم: این دولت به نفع دنیای منه؛ این دولت، این مجلس دنیام و آبادتر میکنه.
بگذرم، صد بار هم بری کربلا همنشین امام حسین تو بهشت، شما بگید من نگم؟ همنشین امام حسین نمیشی. هر روزم بری حرم امام رضا نهایتا آقا بیان بازدیدت، همنشین امام رضا نمیشی. همه نمازهای مسجد به جماعت بخوانی، همنشین امام نمیشی.
همه عمر بندگی کنیم، همنشین امام نمیشیم. بهشتمون میبرن، این و دیگه واضح دارم میگم کجا میبرن؟ بهشتمون میبرن.
پس کدوم کربلا و زیارت است که آدم را همنشین میکند؟ زیارتی که برم حرم امام رضا از امام انرژی بگیرم برای یاری امام.
به یه کسی میگن برای چی میری کربلا: میگه عشقم امام حسینه. خیلی هم خوبه تا میتونن برید اما یه کسی میگه: میرم حرم امام حسین بزرگ بشم برای فرزندشون یه کاری انجام بدم. میرم اونجا دو زانو میزنم میرم بلا رو میفهمم. بزرگواران یه ذره روضه عاشورا معلوم بشه آقا میان.