مضطر واقعی کیه؟ شما شنیدید موارد مختلفی کسی میاد، پیش امام جماعت؛ مداح؛ گوینده بگه آقا پنج تا امن یجیب مثلا برای رفع گرفتاری‌ها، برای شفاء مریضمون خونده بشه. راستی مضطر واقعی کیه و آیه‌ی مضطر کجاست و مربوط به کی؟
بریم سراغ سوره مبارک نمل آیه 62 اَعُوذُ بِالله مِنَ شَیطانِ الرَجیم، أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ. این آیه در ادامه‌ی آیاتی ا‌ست که بیان‌گر توحیده؛ خطابش به مشرکانه؛ کسانی که غیر از الله رو بعنوان رب العالمین بیان می‌کنند. یک یک خداوند متعال عقل رو به داوری فرامی‌خواند، میگه: اون کسی که مثلا این زمین را آرام قرار داده، در روی زمین نهرها رو جاری کرده، این کوه‌ها رو قرار داده، اون کیه؟
تا می‌رسه به این که آیا اون به اصطلاح شایستگی این رو داره که خدا قرار بگیره یا اون بت‌ها. میگه: أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ. یا کیه که پاسخ مضطر رو، اونی که دستش از همه‌ی اسباب کوتاه شده، بی قرار شده، او را اجابت می‌کنه وقتی که او را بخواند و دعا بکنه، از خدا بخواد و سوء و گرفتاری و رنج و مشقت و بدی رو برطرف بکنه.
امام باقر(علیه صلاة و سلام) می‌فرماید: این آیه در مورد حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نازل شده و همین نجوای منتظران هست در صبح گاه جمعه که: أينَ المُضطَرُّ الّذِی يُجَابُ إذا دَعا(1)؛ کجاست اون مضطری که وقتی خدا را بخواند دعایش به اجابت می‌رسه و فرمان ظهور و فرج صادر می‌شه، امام وقتی امت نخواستند و کوتاهی کردند، بی‌تفاوت شدن در برابر ظلم ظالماً و غاصبا، این نتیجه سوء انتخاب و غفلت مردم و کوتاهی‌های خودمونه. گاهی این سؤال رو می‌کنند که با این همه ظلمی که در این عالم وجود داره خصوصا قضایایی که شما می‌بینید در سوریه، عراق در یمن، در افغانستان، در میانمار، در جای جای عالم وجود داره؛ می‌گن چرا حضرت مهدی کاری نمی‌کنه؟
خب ببینید: حضرت مهدی امام از طرف خدای علی اعلاست. خدا بر اساس سنت‌هایی که حکیمانه بر این عالم قرار داده و در راستای هدف خلقت انسان و این عالم هست برنامه ریزی می‌کنه. از جمله سنت‌های الهی اینه؛ خب خدا این حجت رو قرار داده، برنامه‌هایی رو برای اصلاح عالم هم قرار داده اما وقتی امت نخواستند و کوتاهی کردن، بی‌تفاوت شدن در برابر ظلم ظالماً و غاصبا، این نتیجه سوء انتخاب و غفلت مردم و کوتاهی‌های خود مردمه، لذا فرمود: إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ(2)، سنت الهی در اجرای دین، در تحقق عدالت یکیش این که خود مردم باید حقیقتا بخوان، تا نخوان امام زمان اجازه نداره از طرف خدای حکیم کاری رو انجام بده. حالا وضعیت و شرایط عالم به گونه‌ای می‌شود در اثر غفلت از حکم الهی و نرفتن راه غدیر؛
که اونقدر وضعیت نامناسب می‌شه و مردم مضطرانه از خدا می‌خوان که ولی خدا به‌عنوان نماینده مظلومان عالم کنار کعبه؛ بر اساس روایات، مضطرانه خدای علی‌اعلا رو می‌خوانه، صدا می‌زنه و درخواست فرج می‌کنه، اینجاست که خدا فرمان فرج رو صادر می‌کنه و در روایات همین مسئله بیان شده که فرمود این آیه در مورد قائم آل محمد (عجل الله تعالی الشریف) نازل شده و خدا قسم فرمود اون مضطره آن گاه که نزد مقام ابراهیم دو رکعت نماز می‌خونه و خدا رو می‌خونه، خدا اورو اجابت می‌کنه و سوء گرفتاری که به اصطلاح ظلمی که در عالم هست رو به واسطه‌ی حضرت مهدی برطرف می‌کنه و او را خلیفه و جانشین خودش در روی زمین قرار می ده.
اونی که من می‌خوام در این قسمت توجه بدم خودم رو و شما خوبان رو اینه: ما یک نفر وقتی مریض می‌شه؛ بی‌قرار می‌شیم می‌یایم از دیگران می‌خوایم، از امام جماعت می‌خوایم، از مداح می‌خوایم که آیه‌ی امن یجیب رو بخونه برای رفع گرفتاریمون، برای حل مشکل خودمون، آیا به حدی از معرفت رسیده‌ایم که بریم سراغ امام جماعت، سراغ خطیب، سراغ مداح، سراغ دیگران؛ بگیم: آقا آیه‌ی امن یجیب رو بخونیم برای مهدی فاطمه، برای فرج آقا امام زمانمون. یعنی همه بی‌قراره امام زمانمون بشیم. حالا چرا ما مضطر نیستیم؟
یک: چون نمی‌دونیم امام زمان کیه؟
دو: اینکه با ظهور امام زمان چه اتفاقی می‌افته و وضعیت عالم به چه گونه‌ای خواهد شد در بعد مادی و معنوی. چون خبر نداریم شیفته و تشنش نشدی.
سه: از آسیب‌ها، از زیان‌های جبران ناپذیر دوران غیبت و با غیبت امام زمان بی‌خبریم. لذا می‌بینیم که هر کدوم مشغول کار خودمون هستیم و از امام زمانمون غافلیم.
اگر به این سه نکته‌ای که عرض کردم توجه بکنیم بی‌قرار امام زمانمون می‌شیم و حقیقتا همه‌ی توجه‌ها به‌سمت امام زمانمون و درخواست فرج او از امام زمان می‌شه. وقتی بی قرار امام زمانمون شدیم، ان‌شاءالله این سوء، این غیبت برطرف می‌شه و با ظهور امام زمانمون جای ظلم و فساد و تبعیض را نور عدالت و پاکی فرا‌خواهد گرفت.
1: فرازی از دعای ندبه
2: سوره رعد، آیه 11
