اون چیزی که باعث می‌شه ما بهره‌مند بشیم از متخصص معصوم همون دو صفتی است که خود آقا امام زمان هزار ساله پیش در نامه‌ای که به شیخ مفید نوشت باید در ما ایجاد بشه:

1.  وفاداری
2.  همدلی.

وفاداری یعنی همون صفتی که در اصحاب امام حسین( علیه‌السلام) بود و اون اینکه همه چیز رو کنار گذاشتن و فقط به امامشون فکر کردند؛ همون چیزی که در فاطمه‌ی زهرا بود( سلام الله علیها) که وقتی دید امام زمانش به خطر افتاده؛ فراموش کرد که زنه؛ فراموش کرد که بارداره؛ فراموش کرد که 4 تا بچه کوچک داره و حتی فراموش کرد که همسر امیرالمومنینه و فقط و فقط به نجات امام زمانش فکر کرد؛

همدلی یعنی کار جمعی کردن؛ هرچند هرکس موظفه طبق آموزه‌های قرآن تنها قیام بکنه أن تَقُوموُا لِلِه مَثنَی وَ فُرَادَی [1] هرکس باید برای امامش قیام داشته باشه و منتظر تایید و همراهی هیچ کس نباشه؛ اما اون چیزی که برای ظهور احتیاج هست؛ همون چیزی هستش که برای امامت احتیاجه و اون همدلی مردم هست.

کمترین چیزی که امام زمان( علیه‌السلام) از شیعیانش و فرزندانش خواسته دعا هست؛ دعا برای تعجیل فرج؛ ولی این دعا باید همراه وفاداری و همدلی باشه؛ باید به طرز خاصی این دعا خونده بشه تا مانع ظهور برطرف بشه؛

درباره کیفیت این دعا وجود مقدس امام صادق( علیه‌السلام) داستانی رو تعریف می‌کنه؛ می‌فرماید که بنی‌اسرائیل وقتی که 400 سال مورد غضب خداوند قرار گرفتند؛ پس از گذشت 230 سال که به بدبختی و گرفتاری و نکبت دچار شدن؛ همگی با هم جمع شدند و 40 شبانه روز استغاثه کردند و مضطرانه از خداوند تبارک و تعالی فرج رو خواستند؛

وقتی که خداوند دید همگی با هم همدلی کردند و 40 شبانه روز همشون دعا کردند و به معنای حقیقی فرج رو خواستند؛ خداوند 170 سال از عذاب رو به اون‌ها بخشید؛ امام صادق( علیه‌السلام) در ادامه این داستان تعریف می‌کنه که اگر شما شیعیان هم همون گونه که بنی اسرائیل دعا کردند؛ دعا بکنید؛ خداوند مدت غیبت حضرت رو بر شما خواهد بخشید ولی اگر شما به دعا و استغاثه نرسید؛ غیبت تا زمان مقرر خودش ادامه پیدا خواهد کرد.

خب معلوم هستش که همه ما خسارت زیادی خواهیم دید؛ وقتی امام زمان ظهور بکنه؛ ما مشکلاتی در روی زمین نخواهیم داشت؛ نه فقیری خواهد بود و نه بیماری و نه دردمندی و نه مشکلاتی که الان هست؛ وقتی امام زمان ظهور بکنه هرکدوم از ما یک ولی خدا خواهیم شد؛ هر کدوم از ما در کمترین زمان لیاقت داریم که به  مقام محمود اهل بیت( علیهم السلام) برسیم؛ تمام استعدادهای عظیمی که خداوند با اسماء خودش در درون ما گذاشته شکوفا خواهد شد.

خب کمترین کار دعا هست که متاسفانه در ما نیست؛ چون حضرت فرمود: دعا رو مضطرانه بخوانید؛ برای رسیدن به اضطرار معرفت و خودسازی لازم هست؛ متاسفانه امام زمان( علیه‌السلام) اونقدر در بین ما غریب و مظلوم هست که ما هیچ وقت نتونستیم ادعا کنیم در طول عمرمون 5 دقیقه به اضطرار افتادیم و از نبودش زحمت می‌افتیم و زجر می‌کشیم؛ ما برای زندگی طبیعیمون، برای خانواده زمینیمون، مضطر می‌شیم؛ برای خودمون و حوائج زمینیمون مضطر می‌شیم؛

دعای مضطرانه می‌کنیم؛ اما هنوز نسبت به امام زمان( علیه‌السلام) به وفاداری و عاطفه‌ای نرسیدیم که نبودش ما رو آزار بده و نبودش این احساس و در ما ایجاد بکنه که چقدر ما خسران می‌کنیم که حضرت در‌ بین ما نیست؛ کمترین چیزی که حضرت از ما خواسته شرط ظهور حضرت هست؛ دعای مضطرانه؛ یعنی ما واقعا از صمیم قلب در غیاب این پدرمون به زحمت و اضطرار بیفتیم و دعا بکنیم که خداوند تبارک و تعالی فرج حضرت رو برسونه.

من یقین دارم همونطور که خود حضرت فرمود اگه واقعا همه‌ی مردم با هم دعا بکنند این مشکل بدون هیچ وقفه‌ای حل خواهد شد.

1: سوره سباء، آیه 46