از برکات حس وجود نازنین امام زمان امیدوار بودن است؛ کسی که با همه وجود به امامش تکیه کند و یقین به آمدنش داشته باشد می‌داند در محضر اوست. انسان وقتی این حس در وجود او پیدا شود که در محضر امام است این محضر بودن امام رو و در محضر بودن امام رو حس بکند آرام است؛ من چه زمانی می‌توانم احساسِ بودنِ امام رو در وجود خود تقویت بکنم؟ زمانی می‌توانم این حس رو در وجود خود تقویت بکنم که شناخت من به امام بالا برود؛ به میزان بالا رفتن شناخت من به امام، حضور امام در زندگی من حس می‌شود؛ و به میزان حس کردن امام در زندگی آرامش به زندگی من خواهد آمد.
من زمانی که شناختم نسبت به امام کامل بشود می‌دانم که بدون امام هیچم و با وجود امام سرمایه دارم. یه مثال بزنم خدمت شما، فردی رو دقت بکنید، این فرد برای خودش پس‌اندازی، سرمایه‌ای رو در بانکی مثلاً قرار می‌دهد یه بانک معتبر، یه سرمایه بزرگ ولو در زندگی گاهی دچار مشکله، گاهی دچار فراز و نشیب مسائل زندگیست؛ اما وقتی حس می‌کند سرمایه دارم سرمایه من محفوظه و هست این حس وجود سرمایه این آدم رو آرام می‌کند به این انسان آرامش می‌دهد.
ای کاش من وجود امام رو به عنوان یک سرمایه حس بکنم. حس وجود امام به عنوان سرمایه هستی من زمانی به من آرامش می‌دهد که این حس در وجود من تقویت بشود؛ چه زمان این حس در وجود من تقویت می‌شود؟ زمانی که از وجود امام در هستی اطلاعات بیشتری پیدا بکنم.
تصور بکنید من بدون شناخت امام این حس نیازم نسبت به امام کمرنگ است مثلاً در جایی نشستید؛ در کلاسی نشستید؛ در منزلی نشستید؛ شما نسبت به جلو درب این منزل و صحن بیرونی این منزل حسی ندارید حتی الان شاید فقط به همین اندازه می‌دانید جلو در عده‌ای هستند اما نیاز به اون عده و حس به اون عده ندارید لذا انگیزه‌ای در وجود شما تولید نمی‌شود؛ اما اگر بدانید اون عده‌ای که جلو در هستند مثلا یک مقدار قابل توجهی هدیه به شما خواهند داد؛ اون کسانی که جلو در هستند مقدار قابل توجهی به شما کمک خواهند کرد یکباره این حس نسبت به اون عده در وجود شما پیدا می‌شود.
چرا این حس پیدا شد؟ چون شناخت شما نسبت به اون عده بالا رفت. ما نسبت به وجود نازنین و با کرامت امام شناختمون کم است؛ چرا نسبت به دولت کریمه مضطر نیستیم؟ « أللّهُمَّ إنا نَرغَبُ إلَیکَ فی دَولَةٍ کَریمَةٍ [1]» چرا بیتاب دولت کریمه نشدم؟ چرا مضطر به دولت کریمه نشدم؟ چون شناخت من نسبت به دولت کریمه کم است.
دوستان زمانی مضطر به آمدن امام و زمانی مضطر به وجود امام و زمانی مضطر به دولت کریمه امام می‌شوم که من بدانم بدون امام هیچم و بدانم با وجود امام و با آمدن امام و با حس امام بالاترین سرمایه زندگی من تأمین می‌شود.
1: دعای افتتاح، مفاتیح‌الجنان، شیخ عباس قمی
