قسمت: دوم
سوره مبارکه حمد رو بارها و بارها خوندین در انتها سوره مبارکه حمد کلمه‌ای وجود دارد که با مد متصل آهنگ این کلمه رو قابل توجه می‌کند« وَلاَ الضَّالِّينَ – حمد(7)» این« وَلاَ الضَّالِّينَ» یعنی خدایا من رو از گمراهان قرارنده.
در سوره مبارکه توحید خدا سه مسیر رو بیان می‌کند مسیر مستقیم: مسیری که نعمت خدا براین رهرو مسیرمستقیم نازل می‌شود، مسیر کج: مسیری که مورد غضب خدا قرار می‌گیرد و مسیر سوم مسیر گمراه است، مسیر گمراه یعنی: انسانی که می‌خواهد به سمت خوبی‌ها حرکت کند اما چگونه نمی‌داند راه را گم کرده است.
گمراه کیه؟ چه کسانی مسیر حق رو گم می‌کنند؟
این خیلی نکته لطیف است برادر و خواهرمن، گاهی مواقع در اوج انرژی و اوج سرشار بودن از حرکت به سمت خوبی‌ها و به سمت کمال و به سمت رشد و ترقی هستی با تمام وجود دلت سرشار حرکت به سمت نور است اما از کدام راه؟ از کدام مسیر؟ گم می‌شوی؛ گمراه یعنی: کسی که می‌خواهد به یک سمت خوب حرکت کند اما مسیر رو گم می‌کند حالا این گمراه کیه؟ ما در دعاها و روایات پیرامون این مسئله به یک نکته لطیفی برمی‌خوریم اینجا عنایت بفرمایید؛ در دعا این گونه بیان شده که مرحوم کلینی در کافی و مرحوم صدوق در کمال الدین بیان کرده« اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِی [1]» خدایا حجت خودت رو به من معرفی کن که اگر حجت تو رو نشناختم از راه گم می‌شوم گمراه می‌شوم.
«ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي» همون« وَلاَ الضَّالِّينَ» است، خدایا من رو از گمراهان قرار نده.
چه کسی گمراه می‌شود؟ کسی که پیوند او با امام زمان ناقص باشد.
چه کسی گمراه می‌شود؟ کسی که ارتباط قلبی، معرفتی، ایمانی، ولائه او با امام ضعیف باشد.
چه کسی گمراه می‌شود؟ کسی که امام در زندگی و قلب و در وجود او جایگاه خود را برای این شخص نداشته باشد.
چه کسی گمراه می‌شود؟ کسی که نسبت به امام خود شناخت و حتی حس خاصی پیدا نکند؛ زمانی من حسم به امام قوی می‌شود که بشناسم او کیست، زمانی عاشق امام می‌شوم که بدانم نسبت به امام چگونه حسی دارم؟
زمانی حس من به امام قوی می‌شود که بدانم امامم در وجود و زندگی و هستی و در تمامی ذره‌های حیات من حضور دارد. اگر این حس در من ایجاد نشود گمراهم؛ اگر این حس در من ایجاد نشود در مسیر به سمت نور گم می‌شوم.
« اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي [1]» امام چراغ رسیدن من به سمت خداست.
1- اصول کافی، ج۱، ص۳۳۷؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۴۶؛ ج۹۲، ص326
