این یکی خیلی مهم ترک فکر گناه، اینا اصل نیستن روش اند؛ اونا اصول بودن اینا روش اند.
میدونید دیگه فکر گناه خودش چی میاره؟ گناه میاره.
خدا اینقدر مهربونه فکر گناه، گناه در نظر نگرفت اما فکر ثواب، ثواب در نظر میگیره.
اون دنیا پروندت میدن دستت نگاه میکنی میبینی حج میگی:خدایا من نمیخوام مفتی الکی برم بهشت قاطی شده فرشتهها قاطی کردن حج من نرفته بودم.
یکی دیگه از اصول ترک گناه که خیلی خیلی مهمه؛ اصل فاصله انداختن بین گناهانه؛ خوب دقت کنید؛ برخیها هستن که برخی از رذائل اخلاقی رو، انجام میدن، نمیتونن جلو خودشون و بگیرن؛ حالام میخوان ترک کنن؛ فاصلهها رو زیادتر کنن؛ بین تکرار این رذیله اخلاقی مثلا هر یک هفته بوده این اتفاق میافتاده، اون رذیله اخلاقی هر چی بوده، این فاصله رو برای دفعه دوم بکنه 10 روز، برای دفعه سوم بکنه 15 روز، برای دفعه چهارم بکنه 20 روز؛
دایرهی طلایی ترک گناه؛ خودتون و بندازین تو دایرهی طلایی ترک گناه؛ یادته گفتیم دایرهی نکبت گناه، یه دایرهی نکبت که هر چه گناه میکنی گناه بعدی راحتتر، راحتتر اصلا میافتی نمیتونی جلوش و بگیری؛ فنریه که بر عکس همینجوری میری بالا؛ دایرهی طلایی ترک گناه میری بالا همینجوری؛ این خیلی عالیه؛ خیلی، خیلی خوبه؛ یعنی چی؟
اصل گناه، گناه میآورد؛ یه اصلی داریم که خود گناه چی، گناه میاره یعنی هر چی گناه کنی میشه دایره نکبت گناه ببین هر چی گناه میکنی گناه بعدی چیه؟ آسون تره.
دیدید اولین بار آدم میخواد یه گناه، یه معصیتی انجام بده چقدر سخت براش. دفعه دوم چی؟ آسون تر. سوم؟ آسون تر آسون تر… دفعه بیستم؟ میشه عادت.
یه سوال وقتی ماجرای در و دیوار اتفاق افتاد؛ وقتی اومدن سراغ امام زمان؛ امام زمان کی بود اون موقع؟ امیرالمومنین. از ناموس اهل بیت کسی جلوتر نبود بره پشت در وایسته، ها؟
میخوای بگم، نبود. کسی برای این روز تربیت نشده بود. حدیثش و بخونم؟ حدیثش و برات میخونم که سنیها هم اشاره کردن.
پیامبر فرمود: من و علی از یک درختیم و بقیه مردم از درختی دیگر(مِنْ شَجَرٍ شَتّى)
نبرد سیستماتیک در جغرافیای آخرالزمان
مثلا الان امریکاییها دشمنن چینیان؟ نه؛ خب اونا که حداقل یه مسیحیتی دارن اینا که از بیخ کافرن که! بعد میگن: اسرائیل دشمنه، اسرائیل که بر مبنای یک دین الهی شکل گرفته؛ بر مبنای یهودیت.
دشمن اصلی در قرآن، در نگاه اهل بیت، در نگاه انقلاب اسلامی، یک کلام ” استکبار”
مرحوم حاج آقای مجتهدی ایشون می گفتن که بابا اینکه میگن میری خونه مردم چشت درویش کنی نه فقط برا ناموسش برا وسایل خونش هم هست تو میری اونجا میگی عجب مبلمانی به دلت میفته پول رو هم نداری به گناه میفتی که بخری نگاه نکن تا هوس نکنی.
اما اونجا میبینی « مالک یوم الدین» رو حق نداری تو به خودت آسیب برسونی و چون شیعه هستی چند برابر باهات حساب میکنند؛ من بهت میگم چرا؟ چون چشم امید خدا و امام زمان به شماست؛ نه به اون اسرائیلی که داره آدم میکشه، نه به اون سعودی ابله و احمقی که با دلارهای اون داره جنگ تحمیل میشه بر انسانها. چشم امیدش به تو است تو عمر هشتاد ساله ات و کردی هفتاد سال؛ غلط کردی عمر خودت ده سال کم کردی بیجا کردی عمر خودت و کم کردی؛ مگه مال تو بوده؟
ایجاد نُسیان و غفلت؛ کار شیطونه پدر سوخته است؛ فَانساهُم ذِکرَ الله[1] یادت میره؛ واقعا میخوای انجام بِدیها، یادت میره؛ کار شیطونه؛ قول دادی به یه نفر یادت میره؛ این کارو انجام میدم یادت میره؛ نذر داری یادت میره؛ بدهی داری یادت میره؛ راهکار اینکه شیطون و بزنی زمین نوشتنه کاراتونه؛ باید ثبتش کنی؛
در مجموع سوره کهف اومده اصلا درباره امام زمان صحبت میکنه: عمر طولانی، علم بسیار عجیب که شما در پیغمبر اولوالعزمش هم ندیدید و حاکمیت بر شرق و غرب عالم و پایان یاجوج و ماجوج. تا کی؟ «الی یوم یموج» تا روز قیامت که دوباره اینا موج بزنه یعنی حکومت ابدی الی یوم القیامه است.