نشانه‌های ظهور باید براتون توضیح بدیم. نشانه‌های ظهور چیکاره هستند؟ نشانه‌های ظهور یک دسته اموری هستند که در تحقق ظهور اثرگذار نیستند، یعنی بود و نبودشون باعث نمیشه که ظهور مثلا رخ بده یا ظهور عقب بیفته؛ بلکه از این نشانه‌ها ما می‌تونیم یکی به اصل ظهور پی ببریم و یکی هم به نزدیک شدن ظهور. یه مثال ساده بگم اینجا رو بهتر متوجه بشیم. فرض بکنیم رفتیم مسافرت یه شهرستانی که دفعه اول می‌ریم کلا هیچ اطلاعی راجع به این شهر نداریم. رفتیم خونه دوستمون نشستیم داریم چایی می‌خوریم یه دفعه‌ای صدای سوت قطار می‌شنویم. صدای سوت قطار می‌شنویم چی می‌فهمیم؟
سفید شدن موی سر و صورت این چه ارتباطی با پیری داره؟ علت پیریه؟ نه.
نشانه پیری است، نشانه اینه که دیگه کم کم داره سنش زیاد میشه. خود پیری یه علت دیگه داره که آدم پیر میشه؛ مرور زمان، مشکلات زندگی اینا نشانه‌هاست که متوجه می‌شیم.
برای امام در دوران غیبت اهل آسمان و زمین گریه می‌کنند و همه‌ی مومنین بر او گریه می‌کنند؛ همه بر او حزین‌اند. بعد امام رضا این طوری فرمود: « بابی و أمی سمیّ جدی، شبیهی و شبیه موسی بن عمران [1] » پدر و مادرم فدای اون کسی باشه که هم نام جدم رسول خداست؛ شبیه من و شبیه موسی بن عمران( علیه‌السلام) هست کسی است که «کم من حرّی مؤمنة، و کم مؤمن متأسّف حیران حزین عند فقدان الماء المعین [1]» چه انسان‌های مومن و مومنه‌ای که برای حضرت محزون اند؛
روشی که پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت داشتند بر این بود که کار رو محکم انجام بدید؛ متغن انجام بدید؛ درست انجام بدید؛ آفتی که متاسفانه گاهی وقت‌ها بعضی از ماها دچارش می‌شیم اینه که کار رو سرسری انجام می‌دیم؛ بی‌دقت انجام می‌دیم؛ بی‌توجه انجام می‌دیم؛ بدون اینکه توجه کنیم این کار اصلا به نفع دینه؟ به ضرر دینه؟ این کار به نفع امام زمانه؟
امام صادق( علیه‌السلام) فرمودند که: فَالیَتِقِ الله عَبدٌ وَلیَتَمَسَک بِدینِه در این دوران غیبت امام زمان علیه‌السلام سعی کنید که تقوای خدا را داشته باشید و دین خودتون رو خودتون مراعات کنید؛ این هم خیلی نکته مهمیه؛ تقوا خدا یعنی اینکه انسان خدا را در محاسبات ملاحظه کنه یعنی بدونه بین خود و هر کاری که می‌خواد انجام بده خدا هست؛ چون تقوا از سپر و وقایه گرفته؛ وقایه سپر به این معناست؛
یکی از وظایفی که همیشه مومنین دارند و در دوران غیبت این وظیفه هست، استقامت کردنه در راه درست. انسان منتظر وقتی اون اهداف رو می‌بینه، اون مسیرو رو می‌بینه توی این مسیر محکم می‌ایسته. خداوند به پیامبرش همین رو دستور میده« فَاستَقِم کَما اُمِرتَ وَ مَن تاب مَعَکَ، سوره مبارکه هود آیه 112» هم خودت محکم بایست و هم دیگران رو در این مسیر به استقامت فراخوان
می‌خوام یه مثال ساده براتون بزنم؛ فرض بکنید قطار می‌خواد برسه؛ رسیدن قطار برامون مهمه. وقتی قطار می‌رسه چند تا چیز معمولاً همراه قطار ممکنه باشه؛ مثلاً یه ریل سالمی وجود داره که قطار روش اومده؛ یه نیرویی محرکه، حالا برق، بنزین، ذغال سنگ، گازوئیل… یه چیزی که قطار رو به حرکت درآورده بهش می‌گیم نیروی محرکه. وقتی قطار میاد دود از دودکش قطار بلند میشه؛ وقتی قطار میاد صدای سوت قطار شنیده میشه و چیزای دیگه.
نفر پنجم تاریخ که ذکر شده کثیر البُکا یا بَکاءِ در واقع آقا امام سجاد هست. سی و چهل سال اشک ریخت؛ یعنی بعد از شهادت امام حسین تا روزی که زنده بود. روایت داریم آبی و غذایی نخورد الا اینکه به اشکش آغشته شد. امام صادق فرمود: جدم علی بن الحسین هر گاه حسین بن علی را به یاد می‌آورد آنقدر اشک می‌ریخت که محاسن شریفش پر از اشک می‌شد و بر گریه او حاضران گریه می‌کردند.
یه عدهای هم هستن که متاسفانه منفعل هستند یعنی: آدمهایی هستند که اگر در جمع خراب قرار بگیرن رنگ عوض میکنن به یه شکله به اصطلاح تاثیرپذیر دارن این آدمها نمیتونن برای امام مشکل حل کنن؛ اینها معمولا اگر توی فضای غلط قرار بگیرن به سمت دشمن و بدیها متمایل میشن و روشون اصلا نمیشه حساب کرد.
هل خیر باشیم؛ فرمودند: اهل خیر باشید صفتون رو معلوم بکنید. نمیشه بگی آقا منم مثل دیگران ببینم حالا امواج به چه سمتی میره؟ اگر فرض کن بی دینی رواج پیدا کرد خوب خیلی خوب منم یکی از اونا، اگر فضای مجازی امروز همه گیر شد و افراد دیگه توجه نکردند تو فضای مجازی هم باید خطوط قرمزی وجود داره، بگم خیلی خوب منم مثل دیگران. اگر قرار شد که راحت تهمت بزنیم، راحت غیبت کنیم، بگم خوب خیلی خوب منم یکی مثل اونا، اینکه معنای دینی نداره.
