اگر تو دیر بیایی تباه خواهم شد
اسیر پنجه ی دیو گناه خواهم شد
به سوی ساقه ی گندم روانه می گردم
دچار کهنه ترین اشتباه خواهم شد
میان جاده گرفتار مرگ می گردم
رفیق و همسفر نیمه راه خواهم شد
به کاروان ظهور تو دل نمی بندم
همیشه معتکف عمق چاه خواهم شد
برای آمدنت نذر می کنم زین پس
مقیم گودی آن قتله گاه خواهم شد
