دیگر دل شیدا زده ام تاب ندارد

چشمان به ره مانده ی من خواب ندارد

از بس که به دنبال تو گشتم زهرای من

این قلب خسته من که دگر تاب ندارد

تا کی به فراق تو کنم گریه شب و روز

این دیده ی گریان که دگر آب ندارد

ای روشنی غربت و تاریکی قلبم

این خانه به جز تو که مهتاب ندارد