سئوال:
قِدمت نصب حجرالاسود به چندسال میرسه؟ و اینکه میگن حجرالاسود قبلا سنگ سفیدی بوده و الان سیاه شده تا چه حد صحت داره؟
پاسخ:
اصولا از آیات و روایات استفاده میشه که بانی اولیه کعبه حضرت آدم ابوالبشربوده، اینکه گفته میشه و ذهنیت عمومی برای ما پیدا شده که بنیان گذار کعبه حضرت ابراهیم خلیل بوده، حضرت ابراهیم در واقع تجدید بنا کرد، احیا کرد کعبه ای که حضرت آدم ساخته بود، منتهی ویران شده بود، خراب شده بود ولی جاش مشخص بود که کجاست.
از روایات ما بر میاد که وقتی به امر خداوند متعال قرار شد حضرت، آدم کعبه را و این قدیمی ترین پرستشگاه توحید را بسازه، خداوند یک سنگی بهش داد که همون حجرالاسود امروزی باشه، اسود یعنی سیاه، حجر یعنی سنگ، یعنی سنگ سیاه.
روایات مضمونش اینه که این سنگ سفید بوده، یه سنگ آسمانی و بهشتی بوده و از طرف خداوند متعال اهدا شد و حضرت ابراهیم این را جزء کعبه قرار داد، سالها بعد بنا به علل و حوادثی کعبه توسط حضرت آدم خراب شد. این سنگ در کوه ابوقبیس – که کوهی است نزدیک مکه، نزدیک کعبه همون مسجد الحرام، که در زمان ما دو تا کاخ بالای اون دو تاکوه درست شده و مجاور مسجدالحرام، فاصله خیلی زیادی نداره، اون کوه کوه ابوقبیسه، از اون حالت طبیعی قبلیش خارج شده. اونجا اون نقطه مرتفعی که ساختمان دولته و کاخ ساخته شده اونجا محله کوه ابوقبیسه – روایات مضمونش اینه که این سنگ اونجا مدفون بود، بعدها که حضرت ابراهیم خلیل ماموریت یافت که کعبه را تجدید بنا کنه و احیا کنه، از طریق غیبی و از ناحیه خداوند متعال، از محل مخفی شدن این سنگ مطلع شد، و این سنگ را آورد مجددا جزء کعبه قرار داد. و می تونیم از این نتیجه بگیریم که در زمان ما که کعبه ساخته شده توسط حضرت ابراهیم هم چند بار تجدید بنا شد، حوادثی درش اتفاق افتاد، خراب شد خراب کردند، ویران شد، ساختند، بنابراین مصالح به کار رفته زمان حضرت ابراهیم.
اونچه روی خاکه هیچکدوم مال زمان حضرت ابراهیم نیست، چرا اون پایه ای که الان زیر خاکه کعبه را از روی اون پایه ساختند، اون پایه پایه زمان حضرت ابراهیمه، ولی اونکه روی خاکه هیچکدام دیگه مصالح به کاررفته زمان حضرت ابراهیم نیست مگر حجرالاسود، این قدیمی ترین جزء که از زمان حضرت ابراهیم باقیه. مضمون روایات ما اینه که این سنگ اصلش سفیده در جاهلیت، مردم این عصر این سنگ را لمس کردند در اثر آلودگی اونها، این سنگ تغییررنگ داد و رنگش سیاه شد، البته سیاه نیست، تصطلاحا میکن سیاه، قهوه ای پررنگه، سالها پیش که ما مشرف شدیم، هنوز اون پوشش بعدی که دولت سعودی روی این سنگ کشیدند، تلق مانندی که دیگه خود سنگ دیده نمیشه من اون زمانها دیده بودم، در واقع میشه گفت قهوه ای پررنگه، و نقطه های شفاف داره، نقطه های طلایی داره. در هر صورت این سنگ تغییر رنگ داد بر اثر تماس مردم جاهلی و مردم بت پرست و همچنین گنه کاران تغییر رنگ داد.
این سنگ از قداست خاصی برخورداره، در فقه اسلامی و حج اسلامی نقطه شروع طواف، نقطه مقابل این سنگه، طواف ها که هفت بار حاجی دورخانه خدا می گرده، نقطه آغاز و نقطه پایان طواف، این سنگه، و همچنین در روایات ما، در تقدیس این سنگ، وارد شده که حجرالاسود یمین الله فی ارضه، حجرالاسود نماد دست راست خدا در زمینه، حاجی ها با خداوند میثاق می بندند، پیمان می بندند که به زیارت خانه خدا اومدند و متحول بشوند و ابراهیمی شوند و برگشتن که دنبال آلودگیها نروند مقابل این حجرالاسود با خدا پیمان می بندند و دست می مالند به سنگ، در هر مقابل این سنگ که رسیدند با دست راست اشاره می کنند، جزو آدابه، جزو واجبات نیست و تکبیرمیگن، الله اکبر میگن، الان هم حاجی ها این کار رو انجام میدن. همین جور که انسان عهد می بنده میثاق می بنده، با اون دست میده، خدا چون جسم نیست، و این خانه هم، خانه به اون معنا نیست، خانه ای که منسوب به خداست، بنابراین سنگ هم محل میثاق بستن باخداست، رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در فتح مکه چون حالت جنگی داشتند سوار بر شتر رسول خدا طواف کرد، سواره هم طواف اشکالی نداره، سواره برمرکب چهار پا، رسول خدا همینجور که سوار بر شترش بود دور کعبه طواف کرد و مقابل حجرالاسود که می رسید چون سوار برشتر بود حضرت و دستش نمی رسید اون چوب دستی یا اون عصایی که دستش بود، حضرت اون رو می مالید به حجرالاسود. از مستحبات طواف اینه که، حاجی خلاصه دست بمالد به حجرالاسود. این تاریخچه مختصری از این سنگ مقدس
برگرفته از فایل صوتی رادیو معارف، شبهات تاریخی، جلسه هفتاد و یکم، استاد مهدی پیشوایی
