سئوال:
چرا محمد بن حنفیه در کربلا حضور نداشت؟
پاسخ:
سه چهار تا علت ذکر کردند و هیچکدام به نظر قانع کننده نمیرسه :
مثلا میگن محمدبن حنفیه اون زمان مریض بوده، چنین چیزی ثابت نشده. بله در بعضی از روایات، گزارشات تاریخی هست که دستاش از کار افتاده بود، … یه زره بلندی بهش دادن میخواست زیادیش رو با دست جدا کنه پاره کنه اعصاب دستش از کار افتاد – دستش فلج شد – این دلیل نمیشه، برای اینکه امام حسین (علیه السلام) که از مدینه خارج میشد شمشیرزن که نمی خواست، از مدینه خارج میشد چون با یزید بیعت نمی کرد، صحبت جنگ نبود، حرکت حرکتِ سیاسی بود، حرکت نظامی نبود، اصولا جنگ و نظامی گری به امام حسین تحمیل شد، امام حسین حرکتش حرکت سیاسی بود.
بعضیها برای محمد بن حنفیه اینجور عذر درست کردند که امام حسین علیه السلام فرمود : برادر تو بمان در مدینه و عامل اطلاعاتی من باش اخبار و اوضاع مدینه را به من برسان این درسته ولی این به این معنی نیست که امام حسین فرموده باشه نه تو حتما اینجا بمون، تو اصلا با ما نیا، ماموریتی چیزی نبوده محمد بن حنفیه به دلیلی که عرض می کنم تمایلی نداشت با امام حسین بیاد تا مکه بره، امام فرمود خب حالا تو میخواهی در مدینه بمان و اخبار و اطلاعات اینجا رو به ما گزارش کن. در واقع امام حسین موافقت کرد که اگر حالا با ما نمی خوای بیایی عیبی نداره، حداقل در مدینه این کار رو بکن و از این جور چیزا… سه چهار تا عذر برای محمد بن حنفیه ذکر کردند محققان ما، که همه رو بخوام بگم طول میکشه.
اونچه به نظر صحیح میرسه در بررسی ها به این نتیجه رسیدیم اینه که محمد بن حنفیه با تمام خوبی هایی که داشت با پدرش امیرالمومنین علی (علیه الصلاة و السلام) در جنگها مخصوصا در جمل و صفین جنگید با تمام وفاداری به اهل بیت، با تمام وفاداری به دو برادرش امام حسن و امام حسین، که یه وقتی هم ظاهراً از معاویه نقل می کنن یا یکی دیگر از مخالفین طعنه زد به محمد بن حنفیه، گفت “پدرت علی چطور تو را به مهلکه می انداخت، در جنگها به تو ماموریت می داد ولی حسن و حسین را به ماموریتهای نظامی، به میدان جنگ نمی فرستاد” خواست محمد بن حنفیه را تحریک کند. محمد گفت میدونی دلیلش چیه؟ من بازوان پدرم علی بودم، حسن و حسین چشمان پدرم. پدرم علی به وسیله ی بازوانش از چشمانش محافظت می کرد.
اشخاص مختلف هستن، مگر هرکس که پسر امام شد همه باید در یک رتبه باشه، مگر پسران انبیاء همه اینجور بودند، همسران انبیاء همه اینجور بودند، همسران انبیاء متفاوت بودند، پسرانشون متفاوت بودند. محمد بن حنفیه به نظر میرسه اون تفکر رو و اون پیوستگی و عقیده ی قلبی که حاضر باشه حتی ریسک کنه در این راه، به نظر میرسه که در این حد نبوده و به همین علت هم بود که نگذاشت پسراش هم کربلا برن. پسران محمد بن حنفیه هم در کربلا نبودند.
من دیدم بعضی از دوستان محقق ما در بعضی نشریات از عقیل دفاع میکنند چون برادر امیر المومنین علیه السلام است پس شما بیایید از ابولهب هم دفاع کنید، چون عموی پیغمبر بوده! سوره ای در قبح ابولهب نازل شده، اعوذ بالله تشبیه نمی کنم بلکه فقط می خوام بگم در میان فرزندان امیرالمومنین (علیه الصلاة والسلام) هم بین پسرا درجات متفاوتی وجود داشت.
برگرفته از فایل صوتی رادیو معارف، شبهات تاریخی، جلسه شصت و یکم، استاد مهدی پیشوایی
