آیت الله بهجت(ره) می فرمودند: «آنچه معاویه و یزید بالفعل داشتند، ما بالقوه داریم. خیلی به خود مغرور نشویم. این طور نیست که آنها از جهنم آمده باشند و ما از بهشت. به خدا پناه می بریم!» (درمحضربهجت/ج۱/ص۸۱)
گاهی وقتا ما آدمای بی رحمی هستیم ولی خودمون نمی دونیم! مثلا اگه صد نفر انسان بی گناه رو جلوی ما سر بِبُرند، میگیم: «بی خیال! فقط کسی ما رو اذیت نکنه و به ما آسیب نرسونه، عیبی نداره. ســر ما رو که نبریدند!»
در زمان اسارت، گاهی شکنجه گر بعثی به دستور مافوقش اینقدر آقای مرحوم ابوترابی رو میزد و شکنجه می کرد که خودش خسته میشد!! با این وجود، روز بعد آقای ابوترابی ازش معذرت خواهی می کرد که : «منو ببخش، تو دیشب تا صبح به خاطر من مجبور شدی بیدار بمونی!»
حالا اگه یکی از رفقای ما ضربه ای بهمون بزنه آیا میتونیم تحملش کنیم؟!
اگه در اعماق ِدل ِآدم، بی رحمی و کفری وجود داشته باشه یه روزی رو میشه! شنیدی طرف میگه: کفرم رو در نیار !!!
