دولت مثل اتومبیلی ست که تمام دار و ندارمان در آن است… دولت مثل اتومبیلی ست که تمام دار و ندارمان در آن است…مقام معظم رهبری:
گاهی بعضی ها ایراد می گیرند [ قدیم هم به حضرت امام (رضوان الله علیه) ایراد می گرفتند] که چرا شما اینقدر با مراقبت و دقت و وسواس، از دولت پشتیبانی می کنید؟ من واقعا از این حرف تعجب می کنم! بنده گاهی برای بعضی از نزدیکان و دوستان مثالی زده ام و گفته ام «اتومبیلی است که تمام دار و ندار من، فرزندان، عزیزان، ثروت و موجودی ام در آن است. راننده ی ماهری هم پیدا کرده ام که از راه بسیار خطرناکی این اتومبیل را می برد. من همه چیزم به این اتومبیل بسته است. اگر یک وقت چیزی هم ببینم که به نظرم ناخوشایند بیاید، کلمه ای که یک ذره حواس آن راننـــده را پرت کند و او را مشغول نماید و نتواند این راه پر پیچ و خم و خطرناک را به سلامت طی کند و با عافیت به سر منزل برساند، بنده مطلقا آن کلمه را نخواهم گفت، تا خدشه ای به اتومبیل وارد نشود.»

حالا شما می گویید که مثلا چرا ما یک دفعه از این طرف، وزنه ای را محکم به این ماشین نمی کوبیم و نمی گوییم که «آقای راننده! این چه نوع راننـــدگی ست؟! چرا در فلان منطقه آن طور شد؟» یعنی به دست خودمان، همه چیز نظام را در خطر بیندازیم!
۷ مرداد ۶۹

دلواپس بودن و دغدغه داشتن جُرم نیست؛ مردم می توانند نسبت به یک مسئله مهم و حساس کشور، احساس دلواپسی و دغدغه منـــــدی کنند. هیچ مانعی ندارد اما این به معنای متهم کردن نباشد. از آن طرف هم دولت به افرادی که احساس دغدغه و دلواپسی می کنند بایستی اهانتی نکنند. من این را صریحا به ملت عزیزمان عرض میکنم، قبلا هم گفته ام از همه دولت ها در دوران مسئولیت خود حمایت می کنم از این دولت هم حمایت می کنم. هر جا لازم باشد تذکر میدهم؛ البته چک سفیـــد امضــــا هم به کسی نمی دهم. نگاه می کنم به عملکردها…
۱ فروردین ۹۴

مسئولین باید مردم را و به خصوص نخبگان را از جزئیات و واقعیـــات مطلع کنند؛ ما چیز محرمـــــانه نداریم، چیز مخفـی نداریم. این مصداق همدلی با مردم است. همدلی یک چیز زورکی نیست، یک چیز دستوری نیست که دستور بدهیم همدلی کنید مردم هم بگویند چشم. همدلی مانند گل است مانند نهال، که باید قرارش داد در زمین، بعد از آن مراقبت کرد، آبیاری کرد… الان وقت خوبی ست برای همدلی، یک عده ای مخالفند، خیلی خب، مسئولین ما که مردمان صادقی هستند، مردمان علاقه مند به منافع ملی اند، یک جمعی از مخالفین را، از آن افرادی که شاخصند را جمع کنند، حرف های آن ها را بشنوند؛ ای بسا در حرف های آن ها یک نکته ای باشد که این نکته را رعایت کنند، کارشان بهتر پیش برود؛ اگر چنانچه نکته ای هم نبود، آن ها را قانع کنند؛ این میشود همدلی؛ این میشود یکسان سازی دل ها و احساس ها، و به تبع آن عمل ها.
۲۰ فروردین ۹۴