وٱسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ | يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ [ق/۴۱و۴۲]

{گوش فرا ده و منتظر باش که منادی از مکانی نزدیک ندا می دهد، روزی که همگان صیحه را به حق می شنوند، آن روز، روز خروج است}

علی بن ابراهیم از امام صادق علیه السلام روایت کرده که حضرت فرمودند: منادی به نام قائم و پدرش ندا می دهد و صیحه در این آیه  صدای آسمانی است که در روز خروج حضرت قائم علیه السلام شنیده می شود.

الزام الناصب، ج۲، ص۲۹۱

بحارالانوار، ج۵۳، ص۶۵