حدود قرن اول میلادی، آئین بودا به «چین» رسید و از آن زمان هم توجه زیادی به میتریه شد. همچنین گروه هایی از منتظران در «کُره» پیدا شدند که میتریه را بعنوان یک عنصر مهم می دانستند. «ژاپنی ها» هم این ایده را از کُره گرفتند و میتریه را “آورندهٔ زندگی طولانی و نیک بختی” می دانند، چنانکه بعضی گروه ها در ژاپن منتظر ظهور او هستند.

نکتهٔ جالب اینکه «پیروان بودا» در همهٔ مناطق اصلی بودایی نشین (در آسیا)، معتقدند میتریه در منطقهٔ خودشان متولد می شود؛ در واقع هر کسی او را از خود می داند، نه از بیگانه.

شجاعی، هفت آسمان، ش۲۱، ص۲۲۱

منجی در ادیان، شاکری، ص۲۳۱