اگر تاریخ را مرور کنیم به وضوح می‌بینیم که امامان علیهم السلام مردم را به اطاعت از وکیل و نماینده‌ی خود امر می‌کردند؛ از شروع این مهم تا دوران غیبت «وکیلان» بوده اند، در غیبت صغرا «نائب خاص» بوده (که او را با نام معرفی می‌کردند)، و در غیبت کبری «نائب عام» بوده (که او را با اوصاف معرفی کرده اند).
برخی از مهمترین وکیلان ائمه علیهم السلام:
عبدالرحمان بن حجاج: امام هفتم
محمد بن سنان: امام ششم و هفتم
مُعَلی بن خُنَیس: امام ششم
نصر بن قاموس: امام ششم و هفتم
مفضّل بن عمر: امام ششم و هفتم
علی بن یقطین: امام هفتم
عبدالله بن جُندَب: امام هفتم و هشتم
ابراهیم بن سلام: امام هفتم
علی بن ابی حمزه: امام هفتم
زیاد بن مروان قندی: امام هفتم
احمدبن ابی بشر: امام هفتم
عثمان بن عیسی: امام هفتم
صفوان بن یحیی: امام هفتم و هشتم
عبدالعزیز بن مهتدی: امام هشتم و نهم
علی بن مهزیار: امام هشتم، نهم و دهم
فضل بن سنان: امام هشتم
هشام بن ابراهیم: امام هشتم
ابو عمرو الحذّاء: امام نهم
زکریا بن آدم: امام نهم
ابراهیم همدانی: امام نهم، دهم و یازدهم
محمد بن الفرج: امام نهم
ایوب بن نوح: امام دهم و یازدهم
علی بن جعفر: امام دهم
فارس بن حاتم: امام دهم
علی بن حسین: امام دهم
ابوعلی بن راشد: امام دهم
ابراهیم بن مهزیار: امام یازدهم
عثمان بن سعید: امام دهم و یازدهم
احمد بن اسحاق: امام یازدهم
محمد بن احمد: امام یازدهم
ابراهیم بن عبده: امام یازدهم
ایوب بن الناب: امام یازدهم
چند نکته: ۱- تعدادِ بیشتری بودند که ما بعلت اختصار، به ذکر نام این افراد بسنده نمودیم. ۲- برخی از این وکلا متاسفانه بعدا راه خیانت را در پیش گرفتند و مورد لعن امام زمانشان(علیه السلام) واقع شدند. ۳- برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به کتاب تاریخ عصر غیبت، مؤلفان: پورسیدآقایی، جباری، عاشوری، حکیم.
