امام هادی علیه السلام فرمودند: اگر کسی پس از غیبت قائم ما از علماء و دانشمندان “آنهایی که دعوت کننده به سوی او و دفاع کننده از دین، و نجات دهنده ی بندگان ناتوان خدا از دامهای شیطان و از تله های دشمنان” نبودند، هر آئینه کسی باقی نمی ماند مگر آنکه از دین خدا دست برداشته و باز می گشت!
علماء و دانشمندان؛ آن کسانی اند که مهار دلهای ضعفاء و ناتوانان شیعه را نگه می دارند چنان که کِشتیبان سکان کِشتی را به هر سویی بخواهد نگه می دارد. آنان نزد خداوند فضیلت داشته و برترند.
الإحتجاج، ج۱، ص۱۸
