وقتی انسان‌ها به درون خود مراجعه می‌کنند، می‌بینند همه در پی انسانی شریف می‌گردند و وجودش را آرزو می‌کنند…
به عبارتی شاید زبانِ دلمان این باشد که: آیا هست کسی که خلاف نکند؟ دچار غفلت یا فراموشی نشود؟ نه تنها دستش بسمت آلودگی نرود که حتی اندیشه اش هم از گناه، اشتباه و خطا مصون و محفوظ باشد… آیا هست کسی که در انجام کارهای فردی و اجتماعی الگویی بهترین باشد؟ پایی بر زمین و جایی در آسمان داشته باشد…
آری؛ اگر گوش داریم یعنی شنیدنی هایی هست، اگر چشم داریم یعنی دیدنی هایی هست، اگر معده داریم یعنی خوردنی هایی هست، اگر پا داریم یعنی رفتنی هایی هست، اگر دست داریم یعنی گرفتنی هایی هست… و اگر تفکر انسان کاملی را داریم یعنی تو هستی
