بیش از ۱۰۰۰ نفر تا شب عاشورا با امام حسین بودند ولی چون با او سنخیت روحی نداشتند، نتوانستند همراهش بمانند و رهایش کردند!
هنگامه ی آزمایش کم هستند “هلال بن نافع”ها که بگویند: «به خدا قسم! ما ملاقات پروردگار را ناخوشایند نمی دانیم و بر نیّت و بصیرت خود پابرجاییم… کم هستند “زُهیر”ها که بگویند: «یابن رسول الله! به خدا قسم، دوست دارم کشته شوم و بعد از آن، دوباره زنده شوم و تا هزار بار این اتفاق بیفتد اما خداوند کشته شدن را از تو و اهل بیتت دفع کند.
امام صادق علیه السلام درباره یاران حضرت مهدی (روحی فداه) می فرماید: «بر امامت او استوار نمی ماند، مگر آنکه یقینش بسیار قوی و معرفتش نسبت به او صحیح باشد.»
آری! اگر سنخیت بین امام و مأموم نباشد، همراهی واقعی امکان پذیر نخواهد بود و عاقبت او را رها خواهند کرد!
فرات تا فرات، ج۱، ص۱۴۸-۱۵۱
