جملاتی که حرف، حرفش، حرفها دارد…
«(دنیا طلبان) راه های چپ و راست را برگزیدند و رفتند، و مَسلک های گمراهی پیمودند و راه مستقیم هدایت و رستگاری را رها کردند!
پس نسبت به آنچه باید باشد و پیش آید، شتاب مکنید و آنچه در آینده باید بیاید را دیر مشمارید، چه بسا کسی برای رسیدن به چیزی شتاب کند، اما وقتی که آن را دریابد، آرزو کند “کاش به آن نمی رسید و آن را نمی دید”. و چه نزدیک است امروزِ ما به فردایی که آثار آن آشکار گشته است. ای مردمان! اینک ما در آستانه تحقق وعده های داده شده و نزدیکی ظهور – چیزهایی که بر شما پوشیده و ناآگاهید – قرار داریم…»
نهج البلاغه، خطبه۱۵۰
ترجمه فیض الاسلام
