عباس بن علی: جوانی بسیار رشید، علمدار و پرچمدار امام حسین علیه السلام، که به نوشته ی “ابن فندق” ایشان هنگام شهادت ۳۴سال داشت.
علی بن الحسین: مشهور به علی اکبر [که اوائلِ خلافتِ عثمان، متولد شد] او شبیه ترین فرد به رسولِ خدا بود. در روز عاشورا از پدرش اجازه میدان گرفت و رفت… عده ای از مُورّخان سن مبارک ایشان را هنگام شهادت ۱۸ و برخی ۲۹سال می دانند. قاسم بن الحسن: طبق نوشته ابن فندق، قاسم هنگام شهادت ۱۶سال داشت.
ابراهیم بن علی: از دیگر شهدای کربلا است. در کتاب “لباب الانساب” آمده؛ ابراهیم هنگام شهادت ۲۰سال داشت. جعفر بن علی: از فرزندان فاطمه امّ البنین؛ که ابوالفَرَج اصفهانی می نویسه: جعفر هنگام شهادت ۱۹سال داشت. عثمان بن علی: از دیگر فرزندان حضرت علی علیه السلام؛ او نیز هنگام شهادت ۲۱سال داشت.
عبدالله: پسر مسلم بن عقیل بود. در روز عاشورا خسارات زیادی بر پیکر پوسیده بنی امیه وارد ساخت. عمر مبارک ایشان هنگام شهادت ۲۶سال و عبدالله بن عقیل هنگام شهادت ۳۳سال داشت. عبدالله بن محسن ۳۵سال، جعفر بن عقیل ۳۲سال، ابوبکر بن علی ۲۵سال و محمد پسر ابی سعید ۲۷سال داشتند.
عمر بن جناده ۱۱سال داشت که پدرش نیز بعد از او در رکاب حضرت اباعبدالله الحسین به شهادت رسید. محمد پسر دیگر مسلم بن عقیل که در روز عاشورا به همراه بنی هاشم و فرزندان ابی طالب وارد میدان شد و در سن ۲۷سالگی شربت شهادت نوشید…
حدیث داریم: «اصحاب و یاران حضرت مهدی جوانانی هستند که در میان آنان افراد مُسِن به چشم نمی خورد مگر خیلی اندک؛ مانند سرمه در چشم و مانند نمک در غذا…» آری! جوانان همان جاده صاف کن های ظهورند…
لبّیک یا مهدی…
نینوا و انتظار (تأملی نو)، ص۲۲۴-۲۳۳
جمعی ازمحققان مرکزتخصصی مهدویت
