سفیانی از کجا قیام می‌کند؟
امام سجاد علیه السلام فرمودند: … سپس سفیانی ملعون از وادی یابِس قیام می‌کند. [وادی یابس یعنی سرزمینی خشک | در شام]
- پشتیبان فنی : 09309215474
امام سجاد علیه السلام فرمودند: … سپس سفیانی ملعون از وادی یابِس قیام می‌کند. [وادی یابس یعنی سرزمینی خشک | در شام]
در روایات متعددی به کشتار شیعیان توسط او اشاره شده! امام باقر علیه السلام فرمودند: «خشم و کینه او تنها متوجه شیعیان بوده و تنها بر کشتن آنها حریص است…» سفیانی برای کشتار شیعیان و پیشگیری از نشر فرهنگ شیعی قیام خود را آغاز می‌کند؛ به عراق که از مراکز مهم شیعه و در آینده مرکز حکومت جهانی امام مهدی است حمله می‌کند!
سفیانی پس از سرکوب مخالفان، به انگیزه ی حمله به عراق با سپاهی بزرگ به سمت عراق رهسپار می‌شود. در مسیر، در منطقه ای به نام قرقیسیا (شهری در سوریه در محل اتصال رود خابور و فرات) جنگی درمی‌گیرد و بسیاری کشته می‌شوند! شاید علت این تلفات سنگین، مقاومت حاکمان آن سرزمین برابر زیاده خواهی‌های سفیانی باشد.
او به صورت همزمان دو سپاهِ مختلف به مدینه و عراق روانه می‌سازد! چون مرکز حکومتِ امام مهدی علیه السلام برایش از اهمیت خاصی برخوردار است لذا به سرزمین های شیعه نشین کوفه یورش برده و آماج حملاتش، مردم آن سرزمین را فرا خواهد گرفت!
در حدیث معتبری از امام باقر علیه السلام نقل شده: «سفیانی سپاه ۷۰ هزار نفری را به کوفه گسیل می‌دارد. آنها برخی از اهل کوفه را می‌کشند، برخی را به دار می‌آویزند و برخی را اسیر می‌کنند.» (الغیبه للنعمانی، باب ۱۴، ح۶۷)
در روایات از مقاومتِ «حاکمیت عراق» در برابر «سپاه سفیانی» سخنی به میان نیامده، این مطلب می‌تواند به خاطر آشفتگی سرزمین عراق و فقدان حاکمیت مقتدر باشد! البته تنها در یک روایتِ معتبر درگیری گروهی اندک با سپاه سفیانی گزارش شده است. لذا این احتمال وجود دارد که نبرد قرقیسیا میان حاکمیت عراق و سپاه سفیانی باشد.
در حدیث معتبری از امام صادق علیه السلام آمده که: چون سفیانی مناطق پنج‌گانه را تصرف کرد [دمشق، حِمص، فلسطین، قنّسرین و اردن]، نُه ماه حکم خواهد راند… (کتاب غیبت، طوسی، ح۴۵۲)
سفیانی پس از حمله به عراق، از حضور حضرت مهدی در مدینه اطلاع می‌یابد [حضور نیمه علنی امام پیش از ظهور] و به همین دلیل برای دستگیری و قتلِ آن حضرت سپاهی را به مدینه می‌فرستد.
قبل از آغاز درگیری‌ها، حضرت مهدی علیه السلام بر اساس رسالت الهی، حجت را بر سفیانی و پیروانش تمام خواهد کرد.
امام صادق علیه السلام فرمود: امام مهدی آنها را دعوت و حق خود را به آنان یادآوری می‌کند و خبر می‌دهد که او مظلوم است و حقش به زور غصب شده، و می‌فرماید کسی که با من درباره خدا مُحاجّه کند، من سزاوارترین و نزدیک ترینِ مردم به خدایم…
اما سفیانی از اطاعت حضرت سرپیچی کرده و حضرت نیز برای پاک نمودن جهان از لوث وجود او، اقدام خواهد نمود.
اقدامات سفیانی از ابتدا تا زمان کشته شدنش ۱۵ ماه به طول می‌انجامد که ۶ ماهش برای تصرف سرزمین های مورد نظرش صرف می‌شود.
امام صادق علیه السلام در روایت معتبری فرمودند: «سفیانی از حتمیات است… از ابتدای حرکت او تا آخر کارش، پانزده ماه به طول می‌انجامد. شش ماهش را به جنگ و نبرد می‌گذراند.» (الغیبه للنعمانی، ب۱۸، ح۱)
۱- صیحه معجزه ای از سوی آسمان اما خَسفِ بَیداء معجزه ای از سوی زمین است. ۲- صیحه را همه می‌شنوند اما خَسف فقط بر تعداد خاصی از انسانها اتفاق خواهد افتاد. ۳- صیحه فقط جنبه گزارش و اطلاع‌رسانی دارد اما خَسف، دخالت مستقیم خدا در حمایت از جبهه حق می‌باشد. ۴- صیحه گرچه پدیده ای اعجازگونه است ولی از آنجا که بیشتر جنبه اطلاع رسانی دارد ممکن است با اقدامات رسانه ای جبهه باطل از خاصیتش کم شود، اما خسف بیداء اقدامی کوبنده است که جبهه باطل از انجام نمونه مشابه آن عاجز می‌ماند…
۱- سپاه ابرهه که به هدف کشتن روح و حقیقت کعبه، بدان سمت حرکت می‌کند و در میانه ی راه به بلایی از سوی آسمان گرفتار می‌شود.
۲- سپاه سفیانی که در یورش به سمت مکه، به نفس زکیه [شخصیتی الهی و خاص] سوء قصد دارند، اتفاق خواهد افتاد و همچنین سوء قصد آنها به امام مهدی علیه السلام، که آن سپاه بین مدینه و مکه در سرزمین بیداء به بلایی از سوی زمین به هلاکت می‌رسند.
