هر جا هستید – چه در دانشگاه، حوزه علمیه و مدارس گوناگون و چه در بازار، کارخانه ها، پادگانها، روستاها و شهرها – احساس کنید که سرباز وجود مقدس ولی عصر (ارواحنا فداه) هستید. برای آن بزرگوار کار کنید و از خدای متعال هم توفیق و کمک بخواهید.
تاریخ، از اول تا امروز و از امروز تا لحظه ی طلوع آن خورشید جهان تاب، با ظلم و بدی و پلیدی آمیخته بوده! همه ی کسانی که از ظلمی رنج برده اند – چه آنهایی که به خودشان ظلم شده و رنج برده اند و چه آنهایی که به ستم کشی دیگران نگاه کرده اند و رنج برده اند – با یاد ولادت منجی عظیم تاریخ، در دلشان امید به وجود می آید…
اصل امید به یک آینده ی روشن برای بشریت و ظهور یک منجی – یک دست عدالت گستر در سرتاسر جهان – تقریبا مورد اتفاق همه ادیانی است که در عالم سراغ داریم. غیر از دین اسلام، مسیحیت و یهودیت؛ حتی ادیان هند، بودائی و ادیانی که نامی از آنها هم در ذهن اکثر مردم دنیا نیست، در تعلیمات خود یک چنین آینده ای را بشارت داده اند…
جبهه ی خودی [در سختیهای گذشته] غربال شدن داشت، امروز بحث ما درباره جبهه ی خودی است.
️بنده آن را همان مجموعه ی سیصد و سیزده نفر بدر میدانم، امروز هم روز جنگ بدر کبری است! ای بسا همین هایی که در جنگ بدر کبری امروز شرکت خواهند کرد، ان شالله همان هایی باشند که در ظهور ولیعصر (ارواحنا فداه) جزو آن سیصد و سیزده نفر یاران آن حضرت به حساب خواهند آمد. کسانی که در این مجموعه هستند اگر زنده بمانند – بلا شک در آن مجموعه هم خواهند بود، مگر به شهادت یا مرگ صحنه را خالی کنند…
او ناظر است و می بیند؛ انتخابات شما را دید، اعتکاف شما را دید، تلاش شما جوانها برای آذین بندی نیمه شعبان را دید، حضور شما زن و مرد را در میدانهای گوناگون، امام زمان دیده است و می بیند و او از هر آنچه که نشانه مسلمانی و نشانه عزم راسخ ایمانی در آن هست و از ما سر می زند خرسند می شود و اگر خدای نکرده عکس این عمل انجام دهیم، او را ناخرسند می کنیم…
یک خطاب آخری هم عرض کنم به مولامان و صاحبمان، حضرت بقیة اللّه (ارواحنافداه) : ای سید ما! ای مولای ما! ما آنچه باید بکنیم، انجام می دهیم؛ آنچه باید گفت، هم گفتیم و خواهیم گفت. من جان ناقابلی دارم، جسم ناقصی دارم، اندک آبرویی هم دارم که این را هم خود شما به ما داده اید. همه ی اینها را کف دست گرفتم؛ در راه این انقلاب و در راه اسلام فدا خواهم کرد؛ این ها هم نثار شما باشد.
من نمی توانم اسم رهبر روی ایشان بگذارم، بزرگتر از این است! نمی توانم بگویم شخص اول است برای اینکه دومی در کار نیست! ما ایشان را نمی توانیم با هر تعبیری تعبیر کنیم، إلّا همین که “مهدی موعود” است؛ آنی است که خدا ذخیره کرده است برای بشر.
خدا ذخیره کرده او را، از باب اینکه هیچ کس [در اولین و آخرین] این قدرت برایش نبوده و فقط برای او بوده؛ که عدالت را در تمام عالم گسترش بدهد. آن چیزی که انبیا به آن موفق نشدند، با اینکه برای آن خدمت آمده بودند.
ما امید این را داریم که یک قدرت اسلامی، قدرت عدل؛ قدرتی در پناه عدل، نه در پناه سرنیزه… یک همچو قدرتی پیدا بشود و تمام بشر (به برکت آن) با هم باشند.
به ما این وعده را داده اند؛ وقتی که امام زمان (سلام الله علیه) ظهور کند این اختلافات از بین می رود و همه برادروار با هم هستند؛ دیگر زورمند و زورکشی در کار نیست…
ببینید تحت مراقبت هستید؛ «نامه اعمال ما می رود پیش امام زمان (سلام الله علیه) هفته ای دو دفعه…» نکند خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان، یک وقت چیزی صادر بشود که موجب افسردگی ایشان گردد!
