سیره قضایی حضرت، خوب دیگه بچه علی رو می‌خوای شما سیستم قضاییش چی باشه؟ منتها یک فرقی داره، حتی با خود امیرالمؤمنین، این‌ که امیرالمؤمنین و حتی پیامبر ما اجازه نداشتن قضاوت باطنی کنن؛ یعنی می‌اومد می‌دید می‌دونست تو قاتلی؛ علم غیب داره، امام حق نداشت بگه من می‌دونم تو قاتلی؛ باید یک سندی پیدا می‌کرد، مثلا حضرت می‌دونست ای قاتله می‌گفت که خوب تو چرا آستینت خونیه؟ انقدر بازجویی می‌کرد تا طرف به چی برسه؟ به یک نکته‌ای برسه بگیرن. تو پیامبران دو نفر اجازه قضاوت باطنی داشتن؛ حضرت سلیمان و حضرت داوود. حضرت داوود ویژه. قضاوت ایشون باطنی خواهد بود.

تو دستگاه قضاییشم می‌گم قواعد و قوانین کلا می‌ریزه بهم از این حیث، خانم‌ها هم قاضی می‌شن. چرا؟ میگه اونجوری نیستش که زنه بلند شه بیاد بگه پرونده قضایی خون و خونریزیه، چون باطنیه قاضی می‌شن. دقت کنید می‌گه زن تَجلِسُوا فی بَیتِها؛ زنه نشسته تو خونش و قضاوت می‌کنه به کتاب‌الله.

بر مبنای کتاب‌ خدا و سنت پیامبر قضاوت داره می‌کنه.  تو خونش نشسته، لازم نیست تو دادگاه‌ها باشه، تو دادسرا باشه، اینجوریه. لزومی نداره؛ چون قضاوت باطنیه.

طرف زمان حضرت داوود می‌رفت پیشش می‌گفتش که آقا فلانی گوسفند من رو دزدیده، شکایت می‌کرد؛ حضرت یک نگاش می‌کرد می‌گفت اولا فلانی؛ ببین چند تا پرونده قضایی زیر یک دقیقه حل می‌شد. الان چهل سال طول می‌کشه، هر کدومش می‌بینی. اینجوری می‌کرد. حضرت یک نگاش می‌کرد می‌گفت اولا فلانی ندزدیده و بهمانی دزدیده، دوما گوسفند اونجاست برید بیاریدش، سوما پسر خوب تو خودت دوسه روز پیش یکی ‌رو کشتی، جنازشم اونجاست برید بردارید بیارین، چهارماً انحصار ورثه اون بابایی که الان کشته شده بچه‌هاش این می‌شه، تورم که الان می‌خوام اعدامت بکنیم انحصارورثت این می‌شه، شش ‌تا پرونده قضایی زیر یک دقیقه حل می‌کرد. اینا ریخته بودن بهم. نمی‌دونستن چیکار کنن آخه؛ این قضاوت حضرت باطنیه، تموم. برا همین نمی‌تونی منافق ‌بازی در بیاری، اینه. گفتم اون بحثه نفاقشُ، این اداواطوار را رو بذار کنار.

امام صادق می‌فرماید: «وقتی او قیام می‌کند مانند داوود و سلیمان داوری می‌کند یعنی شاهد و گواه طلب نمی‌کند.» شاهد چیه قاتلی. و جالب این ‌جاست مردم نمی‌گن ظلم شد می‌پذیرن چرا؟ بس که دیدن، همچین اثبات می‌شه براشون. به یقین می‌رسن. شاهد یعنی کسی که تو رو؛ حتی می‌دونید که شاهد میتونه شهادت؛ الان از دم در بعضی ازین دادگاه‌ها رد می‌شی دیدی، می‌گن شاهد شاهد شاهد. باز قبلا ازین چیزا (س) داره می‌گفتن، سی‌دی سی‌دی می‌دم فلان، آره؛ الان میگن شاهد شاهد. گفتم چی می‌گن اینا، گفت مگه نمی‌دونی، گفتم نه، گفتم پیاده شیم بپرسیم با یک بنده خدایی بودیم. گفت آره؛ پول می‌گرفت قسم می‌خورد. ببین به چه روزی افتادیم، حالا ساختار قضایی اگر درست باشه چی؟

ما فقط کافیه یک نرم ‌افزار داشته باشیم شاهدا اسمشون سیو بشه، کاغذ نده؛ آنلاین بشه چک بشه، یهو می‌بینن عه این پدرسوخته امروز شاهد بوده فردا تو یک جای؛ تو شعبه دیگه شهادت میده، پس فردا یک پرونده دیگه، لامصب توکجایی؟ تو فقط شاهد قتلا؛ تو خیابون داری می‌ری جرم و جنایت می‌بینی، بگیر بچپونش تو زندان. ببین اینه جلو فسادُ می‌گیره.

ما ساختارهامون مشکل داره یعنی بهترین قاضی بذاری تو این ساختار چیه؟ کچل می‌شه بدبخت روزی پونزده ‌تا پرونده دورش . قاضی بر مبنای چی باید حکم کنه؟ علم غیبشُ نداره میگه داره قسم می‌خوره من مجبورم دیگه. بعد یارو حقش خورده می‌شه میره داد می‌زنه فحش میده به قوه قضاییه، راستم میگه. راست میگه حقش چی شده؟ خورده شده اما قاضی بهش چجوری حکم کنه وقتی تموم دلایل اینه.