تو این قسمت یک کمی بحث رو می‌خوایم علمی‌تر و جدی‌تر مطرح بکنیم. تو قسمت‌های قبل راجع به فرق بین شرط و نشانهها کمی صحبت کردیم، شرایط و نشانه‌های ظهور رو تعریف کردیم. تو این قسمت می‌خوایم خیلی جدی فرق‌های بین شرایط و نشانه‌های ظهور رو توضیح بدیم. چند تا فرق هست بین شرایط و نشانه‌های ظهور، یکیش رو تو قسمت‌های قبل گفتیم، سریع فقط مرور می‌کنیم.
یک: شرایط در تحقق ظهور اثر‌گذارند؛ واقعا اثر دارند؛ یعنی اگر شرایط باشند ظهور رخ می‌ده، اگر شرایط نباشن ظهور رخ نمی‌ده. به خلاف نشانهها که نشانهها در تحقق ظهور اثر ندارند، فقط به ما خبر می‌دن. از نشونه‌ها می‌تونیم بفهمیم که به ظهور داریم نزدیک می‌شیم یا با ظهور هنوز فاصله داریم؛ این فرق اوله.
فرق دوم شرایط با نشانهها که خیلی‌ام جالبه، دقت بکنید؛ فرق دوم اینه که: شرایط در حیطه اختیار ما هستند یعنی ما نسبت به ایجاد شرایط وظیفه داریم، روز قیامت یکی از سؤالاتی که از ما می‌پرسند اینه که: میگن آی شیعه‌ای که آی مسلمونی که در دوران غیبت حضرت مهدی( علیه‌السلام) زندگی می‌کردی؛ تو برای شرایط ظهور امام زمان چیکار کردی؟ آیا زمینه سازی کردی برای ظهور امام زمانت به انداره خودت؟ به اندازه یک آجر بذاری این بنا رو ببری بالا؟ نسبت به شرایط حتما ما وظیفه داریم. چرا وظیفه داریم؟ چون شرایط در حیطه اختیار ما هستند، مثلا می‌تونیم یار بسازیم، یا حداقل می‌تونیم یار امام زمان باشیم، از ما می‌پرسن سعی کردی یار امام زمانت بشی؟ ما نسبت به شرایط وظیفه داریم اما نسبت به ایجاد نشانهها وظیفه‌ای نداریم، هیچ موقع روز قیامت از ما نمی‌پرسن چرا نرفتی یک نشانه ظهور مثلا یک صوفیانی راه بندازی، یک یمانی راه بندازی، اصلا همچین چیزی معنا ندارد، نشانه‌های ظهور در قدرت ما نیستند، در حیطه اختیار ما نیستند. نشانهها باید خودش به وجود بیاد. چرا؟ چون می‌خواد خبر به ما بده، از روی نشانهها ما می‌فهمیم که با ظهور فاصله داریم یا نداریم، اما نسبت به شرایط ما وظیفه داریم. این فرق دوم.
فرق سوم بین شرایط و نشانه‌های ظهور رو اینجوری براتون بگم که واسه این که ظهور رخ بده شرایط باید همزمان با هم موجود باشند. دقت بکنید نمی‌گم شرایط با هم به وجود بیان، نه باید با هم موجود باشد. مثلا اگر ظهور امام زمان؛ مثال دارم میگم؛ اگر ظهور امام زمان( علیه‌السلام) چهار شرط داشته باشه از این شرایط سه تاش محقق شده باشه ظهور رخ می‌ده؟ نه. چرا نه؟
چون چهارمیش هنوز نیومده، اگر قرار باشه بدون بودن شرط چهارم و با بودن فقط سه تا شرط ظهور رخ بده پس معلومه چهارمیش شرط نبوده دیگه. شرایط باید همشون با هم باشند، شرط چهارم بیاد اما وقتی بیاد که مثلا شرط دوم یا سوم از بین رفته باشه، بازهم ظهور رخ نمی‌ده. شرایط هر تعدادی هستند باید همزمان با هم موجود بشن وقتی که همزمان با هم موجود شدن، یکیش مثلا، مثلاها ما نمی‌دونیم، یکیش صد سال پیش رخ داده، یکیش پنجاه سال پیش، یکیش الان، یکیش ده سال دیگه، بالاخره وقتی که شرایط جمعشون جمع شد، همه با هم موجود بودن، اون‌موقع ظهور امام زمان رخ می‌ده. شرایط پس باید با هم باشن تا منجر به ظهور بشن اما نشانه‌های ظهور اینجوری نیستند، نشانه‌های ظهور حوادثی هستند پراکنده در دوران غیبت یکی بعد از دیگری رخ می‌ده، لازمم نیست همزمان با هم باشن.
یک نشانه الان مییاد، مثلا یک نشانه ظهور دوسال، سه سال دیگه، پنج سال دیگه، با یک فاصله زمانی. حالا طوری نیست چند تا نشانه هم با هم رخ بدن اما می‌خوایم بگیم نشانهها لازم نیست با هم باشن، نشانه‌های ظهور مثل تابلوی راهنمایی و رانندگی می‌مونه، دارید می‌رید مسافرت به یک مقصدی مثلا، چون می‌دونم همتون امام رضا رو دوست دارین؛ مثلا دارید می‌رید مشهد زیارت امام رضا( علیه‌السلام)، جاده رو خیلی آشنا نیستی این تابلوها رو بین راه، این‌ها نشانه است. مثلا تابلو زده، صد کیلومتر مونده به مشهد. میری جلو‌تر تابلو زده هشتاد کیلومتر، بیست کیلومتر دیگه باید بری تا برسی به تابلو شصت. این نشانهها معنی نداره که همه با هم باشن، یک جا تابلو صد، هشتاد، مثلا شصت با هم باشه. یکی رخ می‌ده بعد میره بعدی. نشانه‌های ظهور هم همین‌جوری هستن، یک نشانه رخ می‌ده مردم یکم خبردار می‌شن، نشانه بعدی، نشانه بعدی، نشانه بعدی اما شرایط این طور نیست، شرایط باید همزمان با هم موجود باشند تا منجر به ظهور بشن.
پس ۳ تا فرق بین شرایط و نشانه‌های ظهور توی این قسمت براتون بیان کردیم:
یک: شرایط در تحقق ظهور اثر دارند، نشانهها اثر ندارد.
دو: شرایط چون در حیطه اختیار ما هستند، ما نسبت به وجود آوردن شرایط وظیفه داریم؛ باید شرایط ظهور و ایجاد بکنیم اما نسبت به ایجاد نشانهها وظیفه‌ای نداریم، اصلا در حیطه اختیار ما نیستند.
سه: همه شرایط باید با هم موجود باشند تا ظهور رخ بده، یکیشم اگر نباشه کار می‌لنگه اما نشانه‌های ظهور لازم نیست همشون با هم باشن، یکی میاد میره، باز نشانه بعدی میاد.
