با یک سوال شروع بکنیم؛ اگر کسی از شما شنوندگان عزیز، عاشقان امام زمان( علیهالسلام) سوال کرد که روایات فراوانی داریم که تو روایات فرمودند: حضرت مهدی( علیهالسلام) وقتی ظهور می‌کنن؛ وقتی تشریف میارن که دنیا پر باشد از ظلم و ستم؛ شنیدید همتون این رو؛ امام صادق( علیهالسلام) فرمودند: مهدی کیه؟ « الذی یَملَاُها عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلماً و جَورا [1] » مهدی کسی است که زمین را از عدل و داد پر می‌کنه؛ همون‌جور که از جور و ستم پر شده و از این احادیث باز هم داریم؛
تعدادش فراوونه؛ خوب که چی؟ اگر کسی بگه؛ ببیند این روایات این جوری می‌گن؛ این جوری می‌فرمایند؛ وقتی امام زمان ظهور می‌کنه که دنیا پر باشد از ظلم وستم؛ ما که علاقمند ظهوریم واسه اینکه ظهور زودتر رخ بده، آیا ما هم خوبه بیایم به ظلم و ستم توی جامعه دامن بزنیم؟ ما هم ظلم و ستم بکنیم؛ چرا ظلم و ستم بکنیم؟ تا دنیا از ظلم و ستم زودتر پر بشه؛ در نتیجه امام زمان زودتر بیاد یا مثلا اینجوری بگن؛ بگن اگه نمی‌خواید ظلم و ستم بکنید؛ می‌گید ظلم و ستم بده؛ دین و قرآن به ما اجازه نداده؛ یه راه کار دیگه، حداقل با ظلم وستم مبارزه نکنین؛ جلوی گسترشش رو نگیریم؛ چرا؟ چون اگر شما جلو گسترش ظلم و ستم رو بگیرید، در نتیجه دنیا دیرتر از ستم پر میشه، در نتیجه امام زمان دیرتر میاد؛ این سوال به نظر شما، این حرفا، حرفای درستیه؟ چه پاسخی باید به اینا بدیم؟
در سه قسمت گذشته با مثال‌هایی که گفتیم؛ اگر اونا رو گوش داده باشید؛ یه جواب خیلی محکم و قوی برای این سوال و در واقع این شُبهِ همتون پیدا می‌کنید؛ من براتون عرض می‌کنم؛ جواب خوب و محکم برای این شُبهِ چیه؟ این حرفا که معلومه غلطه؛ هیچ جای دین به ما مجوز ظلم و ستم نمیدن؛ پس این روایت‌هایی که می‌فرمایند؛ امام زمان وقتی میاد که دنیا پر باشد از ظلم و ستم؛ اینا چی می‌خوان بیان بکنن؟
این روایت‌ها نمی‌خوان شرط ظهور رو بیان کنن؟ منظور این روایت‌ها این نیست که اگر می‌خواید امام زمان بیاد باید دنیا از ظلم وستم پر بشه؟ نمی‌خوان این رو بیان بکنن؛ این روایت‌ها دارن نشانه‌های ظهور رو بیان می‌کنن؛ یک شرایطی باید جامعه ایجاد بکنه تا امام زمان بیاد؛ وقتی امام زمان( علیهالسلام) می‌خوان تشریف فرما بشوند؛ از کجا بفهمیم به ظهور داریم نزدیک می‌شیم؟ یکی از نشانه‌هاش اینه؛ هر موقع دیدید که دنیا داره پر از ظلم و ستم میشه نشانه است؛ مثال قطار خاطرتون باشه؛ تو قسمت‌های گذشته براتون توضیح دادم؛ گفتم واسه اینکه قطار بیاد، یه ریل سالم، نیروی محرکه می‌خوایم؛ وقتی قطار میاد؛ صدای سوت قطار شنیده میشه؛ اگه شهر ما قطار نداره؛ بخوایم قطار بیاد تو شهر ما، باید همه پول و هزینمون رو کجا ببریم مصرف بکنیم؟
آفرین، ریل، نیروی محرکه، لوکوموتیو، شرایطی که باعث اومدن قطار میشه؛ حالا اگر کسی بیاد بگه ما بیایم هر چی پول داریم خرج بکنیم؛ سوت بکشیم؛ سوت راه بندازیم؛ دود بلند کنیم؛ باعث میشه قطار زودتر بیاد؟ نه! درسته اینا ربط داره، اما اینا شرط اومدنش نیست؛
یا یه مثال دیگه؛ تو ایستگاه نشستیم؛ منتظریم قطار بیاد؛ قطار واسه اینکه بیاد یه سری عواملی داره، باید لوکوموتیوران خوبی داشته باشه، ریل منظمی داشته باشه، نیروی محرکه، همه چیز دست به دست هم، کلی برنامه‌ریزی شده باشه تا قطار بیاد؛ بعد واسه مایی که تو ایستگاه نشستیم؛ نمی‌دونیم قطار یک ساعت دیگه میاد، دو ساعت دیگه میاد، فردا میاد، نمی‌دونیم کی میاد؛ فرض بکنید یه تابلو اونجا نصب کردن؛ شمارش معکوس؛ تابلو اونجا زده شمارش معکوس که مثلا یه ساعت دیگه، 45 دقیقه دیگه، نیم ساعت دیگه، یه ربع دیگه، ده دقیقه دیگه، 5 دقیقه دیگه، یه دقیقه دیگه، قطار میاد؛ این تابلو نشانه اومدن قطاره؛
حالا یه سوال؛ یه کسی حوصله‌اش سر رفته؛ می‌بینه تابلو زده یه ساعت دیگه به اومدن قطار؛ اگر این بیاد این تابلو رو دستکاری بکنه؛ تابلو به جای اینکه زده یک ساعت، تابلو بشه مثلا 5 دقیقه دیگه؛ قطار زودتر میاد؟ نه! نشانه رو دستکاری بکنیم؛ این تو اصل تحقق پدیده اثر گذار نیست. این ظلم و ستمی که در روایات بیان شده؛ نشانه ظهوره؛ وقتی امام زمان( علیهالسلام) میاد؛ همچین نشانه‌هایی دیده میشه؛ هیچ‌کدوم علت ظهور نیست؛
حرفام و جمع کنم؛ می‌دونید چرا این مثال و براتون تو این جلسه گفتم؟ جهتش اینه، می‌خواستم در ادامه صحبت‌های قسمت‌های پیش تاکید کرده باشم براتون که آی کسانی که راجع به امام زمان می‌خواید چیزی یاد بگیرید؛ اطلاعاتتون راجع به امام زمان بیشتر بشه؛ یکی از موضوعات بسیار مهم، درک فرق بین شرط و نشانه است تا ما متوجه نشیم که شرایط ظهور چیه؛ نشانه‌های ظهور چیه؛ تا نتونیم اینا رو از هم جدا بکنیم؛ ممکنه معارف مهدویت رو بد بفهمیم؛ همین‌هایی که تو اول صحبتم شُبهِ رو از زبان اونا گفتم که گفتن بیایم ظلم وستم بکنیم تا امام زمان زودتر بیاد؛ می‌دونید چه اشتباهی داشتن؟ نشانه‌های ظهور رو جای شرایط گرفته بودن؛ حدیث نشانه ظهور رو بیان می‌کرد؛ اینا فکر می‌کردن شرطه، خوب اشتباه کردن؛ خیلی باید مواظب باشیم؛
شرط ظهور و نشانه ظهور رو با هم قاطی نکنیم؛ با هم امام زمان رو دعا بکنیم؛
آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست هر کجا هست خدایا به سلامت دارش.
1- كمال الدين وتمام النعمة، شیخ صدوق، ج ۲، ص ۳۷۷؛ كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني عشر، على بن محمد خزاز قمى، ص ۲۸۰؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج 51، ص156
