محبت، ارادت، صمیمیت با امام زمان عجیب، غریب آدمو می‌سازه؛ یکی اومده بود خدمت آقای بهجت رضوان‌الله علیه گفته بود که آقا یه دستوری به من بدید و ایشون همینایی که به همه میگن، همین بحث‌هایی که شنیدید، معروفه، اینا رو گفته بودن؛ طرف رفته بود بعد یه مدت اومده بود گفته بود آقا یه چيزی بفرمایید؛ ايشون فرمودن که همون قبلیا؛ گفت: آقا من رفتم عمل کردم؛
راست می گفت واقعا رفته بود عمل کرده بود؛ گفته بود آقا من عمل کردم؛ آقای بهجت فرمودن که بیشتر از این اگه می‌خوای باید بری مسجد جمکران؛ باید بری توسل کنی؛ بیشترش اونجاست؛
توسل به امام زمان؛ که حالا درجات متفاوتی داره؛ اون مراتب پایینش که عمومیه و راحته و اینا همینه که ما بالاخره هفته‌ای یه بار و یاد حضرت لااقل باشیم؛ توجه کنیم به امام زمان؛ یه دعایی در طول هفته برای حضرت داشته باشیم؛ شبانه روزی نباشه که دعا نکرده باشیم؛ یه دعای فرجو که دیگه تو بیست و چهار ساعت آدم یه بار می‌تونه بخونه؛ تو زیارت که می تونه یاد حضرت باشه؛ اینا دیگه کمترینشه؛ گاهی یک ذره توجه به امام زمان برکات عجیب و غریبی داره؛
خواجه اباصلت هروی تنها کسی بوده که از شهادت امام رضا باخبر بود؛ مأمون دستور میده که این آقا چون از ماجرای شهادت خبر داره نذارید آزاد باشه این خبر میده به بقیه؛ دستگیرش کنید بره حبس؛ یک سال و نیم تو حبس بود خواجه اباصلت؛ بعد یک سال ونیم دلش می‌شکنه؛ آقا من یک سال و نیمه تو حبسیم؛ اینجا از خانواده دور، از همه کس دور؛ یه لحظه تو دلش توسل پیدا می‌کنه به امام جواد علیه‌السلام، که خب یه لحظه دیده بود امام جواد رو لحظات آخر؛ گفت اون آقایی که اومد و امام بعد از امام رضا بود؛ شما به داد ما برس؛
تا اینو گفته بود یهو حضرت پشت در سلولشه؛ حضرت فرمودن که بیا بریم؛ گفت: آقا من یک سال و نیم اینجام شما تازه به فکر ما افتادین؟ حضرت فرمودند: تو یک سال و نیم اینجایی تازه به فکر ما افتادی؟ یعنی همون لحظه اول اگه توجه کرده بودی حل شده بود؛ حضرت فرمودند: کجا می‌خوای بری؟ می‌خوای برگردی کاخ؟ می‌خوای بری پیش زن و بچت؟
گفتم آقا می‌خوام برم پیش زن و بچه؛ میگه از جلوی نگهبانا حضرت منو رد کردن؛ نگهبانا نشسته بودند نگاه می‌کردن؛ منو ندیدن؛ از تو سلول درآوردن یه لحظه بعد دیدم جلوی در خونه ام؛
ببین یه لحظه توجه اینه؛ خود این توجه کار راه بندازه؛ اثر داره؛ چون شما توجه که می‌کنی، حضرت به شما توجه می‌کنه؛ توجه حضرت به ما فرق می‌کنه؛ ما توجه که می‌کنیم، توجه گداهه؛ حضرت که توجه می‌کنه، توجه پادشاهه؛
لذا گفتن امام زمان یه توجه کنه؛ چیزی میده برای هزار سالت، برای هزار نسلت بس باشه؛ شما که توجه می‌کنی یه لحظه، اون یه لحظه توجه می‌کنه ولی توجه او با توجه ما خیلی فرق می‌کنه؛ توجه می‌کنه آبادت می‌کنه؛ یه توجه می‌کنه تا هشت نسلت، هشتاد نسلت آباد میشه؛ توجهش اینجوریه؛ به ذره گر نظر لطف بوتراب کند، به آسمان رود و کار آفتاب کند.
