یه خانم اومد خدمت امام صادق( علیه‌السلام) گفت: آقا جان من یه پسری دارم رفته سفر خیلی وقته ازش خبری نیست؛ خیلی غیبتش طولانی شد چیکار کنم؟
«وَ قَدِ اِشْتَدَّ شَوْقِي إِلَيْهِ (۱)» خیلی دلم براش تنگ شده بی تاب شدم؛ «فَادْعُ اَللَّهَ لِي» برای من دعا کن.
«فَقَالَ لَهَا: عَلَيْكِ بِالصَّبْرِ» حضرت فرمودند: صبر کن.
این رفت و شروع کرد به تحمل بنا کرد که تحمل کنه بعد چند وقت اومد دوباره به آقا شکایت کرد که آقا من نمی‌تونم تحمل کنم.
حضرت دوباره چی فرمودند؟ برو صبر کن، اینم رفت دوباره صبر کرد.
«ثُمَّ جَاءَتْ بَعْدَ ذَلِكَ» بعد یه چند وقت که برگشت« فَشَكَتْ إِلَيْهِ طُولَ غَيْبَةِ اِبْنِهَا» گفت: دیگه آقا خیلی این غیبت بچه ما رفتنش خیلی طولانی شد؟ حضرت فرمودند:« أَلَمْ أَقُلْ لَكِ عَلَيْكِ بِالصَّبْرِ» مگه نگفتم صبر کن؟ «فَقَالَتْ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ كَمِ اَلصَّبْرُ» قاعده رو داشته باشین خیلی این قاعده به درد بخوری هم تو زندگی هم تو فضای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی همه جا.
گفت: یا بن رسول الله دیگه چقدر صبر کنم؟ «فَوَ اَللَّهِ لَقَدْ فَنِيَ اَلصَّبْرُ»به خدا دیگه صبری نمونده! دیگه نمی‌تونم دیگه ندارم چیزی که بخوام باهاش صبر کنم.
حضرت فرمودند: «اِرْجِعِي إِلَى مَنْزِلِكِ تَجِدِي وَلَدَكِ » برو خونه پسرت تو خونه نشسته.
«فَمَضَتْ فَوَجَدَتْهُ قَدْ قَدِمَ مِنْ سَفَرِهِ»برگشت خونه دید بچه از سفر برگشته؛ «فَأَتَتْ إِلَيْهِ »اومد خدمت حضرت گفت: آقا مگه به شما وحی میشه مگه؟ از کجا فهمیدی بچم الان تو خونه نشسته؟
حضرت فرمودند: « لاَ وَ لَكِنَّهُ قَدْ قَالَ »نه بعد پیغمبر وحی نمی‌شه ولی پیغمبر یه قاعده‌ای به ما داده با اون قاعده می‌فهمیم کی فرج میشه، کی گشایش میاد.
قاعده چیه؟ فرموده:« عِنْدَ فَنَاءِ اَلصَّبْرِ يَأْتِي اَلْفَرَجُ » وقتی صبر تمام شد فرج میاد قاعده‌اش به اینه.
نه اینکه آدم از اول بی صبری کنه که فرج بیاد‌ها اینجور صبر کردن نیست‌ها! آدمی که داره کارش انجام میده میره، میره، میره هر چی باید انجام بده انجام میده میگه خدایا دیگه ندارم دیگه نمی‌کشم بیشتر از این چیزی ندارم دیگه تموم شدم.
به قول اون بزرگ می‌فرمود: راه از آنجا آغاز می‌شود که تو تمام می‌شوی.
ماجرا اینه که ما باید تموم بشیم؛ کی مشکلات تموم میشه؟ هر وقت ما تموم می‌شیم ما الان تموم نشدیم تموم بشیم یعنی چی؟ یعنی باید بی قرار بشیم این الان این حال ما که الان دور هم نشستیم و آرامیم این هنوز با این فرج نمیاد.
۱: إرشاد القلوب،جلد۱ ،صفحه ۱۵۰
