اصلا پیغمبر به چه درد ما خورد؟ اصلا که چی ما اومدیم قیام کردیم و انقلاب کردیم و؟ می‌خوان برن کاخ سفید و حسینیه کنن؛ برو مردمت و، برو دلارت و درست بکن نمی‌خواد حسینیه بکنی؛ این حسینیه‌هات و طویله نکنی؛ این حرف خیلی حرف موجهیه؛ قرآن می‌گه؛ این حرف یعنی خدا دروغ گفت؛ آقا مگه میشه آمریکا رو سیف زد « لِیُظهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِهِ(1) » دروغه؛ دین عالم رو می‌گیره، دروغه یعنی توده‌ی کف خیابونی خیلی بند این حرف‌ها نیست؛ نه اینورین، نه اونوری؛ مردم نگاهشون به اون خواص دور و بره؛
به اون سردمداراست؛ به اونا نگاه می‌کنن؛ بعد می‌بینن اینا خودشون تو دلشون خالیه؛ اولی که اصلا حضرت سخنرانی کردن؛ امام مجتبی (ع) روز اوله بعد از امیرالمومنین تو مسجد کوفه سخنرانی کردن؛ بعد حضرت آماده‌ی بیعت بودن؛ یه سخنرانی کردن که یعنی دیگه خب وقته بیعته؛ دیدن هیچکی هیچی نمی‌گه؛ کل مسجد نشستن به هم نگاه می‌کنن؛ نمی‌دونم حالا منتظر ناهار بودن، شام بودن؛ حضرت دیدن هیچکی هیچی نمی‌گه؛ عبدالله بن عباس، این ابن عباس معروف، این پا شد سخنرانی کرد؛ گفت: آقا وقت بیعته؛ بیاین با این آقا بیعت کنید؛ باید اثبات بکنید که برای شما فرقی بین علی و حسن نیست؛ اینجا مردم پا شدن؛ عبدالله که حرف زد؛ عبدالله بن عباس که حرف زد؛ مردم پا شدن بیعت کردن.
تو ماجرای جنگ نخیله امام حسن پا شدن سخنرانی کردن؛ مردم هیچکی اعتنا نکرد؛ عدی بن حاتم پا شد؛ گفت: آقا یعنی چی شما ساکتین؛ چرا هیچکی هیچی نمی‌گه؟ من دارم می‌رم میدون جنگ؛ او که راه افتاد؛ هزار نفر با او راه افتادن؛ مردم منتظره، خیلی وقت‌ها منتظر رهبر نیستن؛ منتظر اون طبقه‌ی وسط‌ن که از جنس خودشون می‌بینن؛ می‌گن رهبر حرف می‌زنه؛ شعار می‌ده؛ او از جایگاه خودش داره می‌گه؛ او که نمی‌فهمه ما کجاییم یا چی می‌کشیم؛ مردم این واسطه‌ها رو می‌خوان؛ اینا راه بیفتن؛ بعد می‌بینن نه بابا اینکه اصلا خودش دنبال اینه که بزنه ببره؛ دنبال دزدی گرگیشه؛ دنبال نونشه؛ دوران امام مجتبی مردم به این نتیجه رسیدن؛ نه به خاطر اینکه عملکرد امام مجتبی مشکلی داشت؛
حالا عرض می‌کنم؛ فضای عمومی به این سمت رفت؛ خصوصا خواص؛ عبیدالله بن عباس‌ها که پسر عموی امام مجتبی، برادره ابن عباس معروفه؛ فرمانده است؛ طراز اوله؛ افتادن تو بخور بخور؛ افتادن تو رقابت سر اشرافیت و موقعیت و جاه، خب مردم اینا رومی‌بینن، سست می‌شن؛ می‌گن شما می‌خواستید سوار ما بشید که به این موقعیت‌ها برسید؟ از خدا و پیغمبر و اینا گفتی برای یه همچین چیزی؟
البته من این و به شما بگم، در مورد انقلاب این آخرین واقعه‌اش دیگه رخ نمی‌ده؛ اون مظلومیت امام مجتبی و اون زیر بار رفتنه اتفاق نمی‌افته؛ به خاطر اینکه اون پیشاهنگانی که پیش قراولن، اولا، خط اولا، اینا پای کارن؛ اینا تردید ندارن؛ این دیدار اخیر رهبری با این جوونا تو استادیوم آزادی خیلی پیام معناداری داشت که من بقیه راه رو با شماها می‌رم؛ هر کی خسته است؛ هرکی شله؛ هر کی وله؛ عبور کردیم ما از اینا؛ اینا فقط این گوشه‌ها گذاشتیم این هارمونی نظام بهم نخوره.
خدا تو سوره‌ی احزاب می‌فرماید: که: منافقین تو جنگ کار که سخت میشه می‌گن « مَا وَعَدنَا اللهُ وَ رَسُولُهُ إلَّا غُرُورًا (2) » بابا گولت زدن آوردنت تو جنگ؛ دیدی چی شد؟ مومنین چی می‌گن؟ « وَ لَمَّا رَءَا المُومِنُونَ الأحزَابَ قَالُوا هَذا مَا وَعَدَنا اللهُ وَ رَسُولُهُ (3) » گفتن از اول می‌دونستیم همین میشه؛ می‌دونستیم می‌زنن؛ می‌دونستیم تحریم می‌کنن؛ می‌دونستیم می‌کشن؛ « مَا زَادَهُم إلَّا إیمَانًا وَ تَسلِیمًا (4) » مومن میاد تو میدون، تو معرکه، جنگ سخت میشه؛ ایمانش تقویت میشه؛ سرکارت گذاشتن گفتن می‌ریم آمریکا رو لولش می‌کنیم؛ مگه میشه اسرائیل رو از صفحه‌ی روزگار محو کرد؛
یک چیزی گفتن جوگیر بشی کف خیابون بیای؛ حرف، حرفه جذابیه؛ آیه فرمود که: کَذَبُ الله وَ رَسُولَه اینایی که این حرف رو می‌زنن، می‌گن خدا دروغ گفته « لِیُظهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِهِ » دروغه؛ دین عالم رو می‌گیره، دروغه؛ اینا خیالاته؛ دین مگه عالم و می‌گیره؟
شما باید تعامل بکنی؛ قبولش بکنی به عنوان یه ابر قدرت؛ هژمونیش و باید بپذیری؛ فقط باید کاری بکنی بهونه دستش نباشه که بزنتت؛ تو مجلس یه چیزایی رو تصویب بکنی که بهونه نداشته باشه برای زدنت؛ تضمین هم نمی‌دیم خاصیت داشته باشه؛ فقط می‌گیم بهونه رو ازش می‌گیریم؛ کَذَبُ الله وَ رَسُولَه این دقیقا معادلش اینه که خدا دروغ گفته؛ نمی‌خواد وایستی؛ می‌خوای وایستی چی بشه؟
می‌زنه؛ اصلا همین وایستادنت بهونه می‌ده دستش که محکم‌تر بزنه؛ برای چی شعار می‌دی؟ برای چی می‌گی اسرائیل باید از صفحه‌ی روزگار محو شود؟ بدتر می‌زنه؛ تحریمت می‌کنه؛ خب آخه نگیم هم تحریم می‌کنه؛ خب آخه اونجور تحریم بکنه بعد ما سرمون رو می‌گیرم بالا می‌گیم آقا مار و زدن؛ اونجور نمی‌تونیم سرمون رو بگیریم بالا؛ سرمون رو باید بندازیم پایین؛ نه ما یه کخی داشتیم که ما رو زدن؛ این رگه‌های جاهلیت می‌ماند تا ظهور می‌ماند.
1: سوره توبه، آیه 33
2: سوره احزاب، آیه 12
3 و 4 : سوره احزاب، آیه 22
