مرحوم علی صفائی حائری (رضوان الله تعالی علیه ) در کتاب گران سنگ “تو می‌آیی” که توصیه می‌کنم حتما این کتاب رو مطالعه کنید؛ به ظاهر کتاب خیلی کوچکی است اما گویا بحری را در کوزه‌ای قرار دادند؛ در بخشی از این کتاب زیبای خودش این گونه بیان می‌کند که کسی که در حقیقت منتظر است وجود نازنین امام زمان است؛ او در انتظار ماست؛ درسته که ما منتظریم و در روایات انتظار بالاترین عبادت شمرده شده اما با همه‌ی این‌ها در حقیقت امام زمان منتظر است؛ امام منتظر است تا ما برای آمدن او چه می‌کنیم؛
امام منتظر است تا ما مسیر آمدن او رو چگونه هموار می‌کنیم؛ امام منتظر است تا قدم‌های ما برای آمدن او و برای زمینه سازی او چگونه محکم است.
دوستان بسیار در رفتار خودمون دقت کنیم؛ فرق ما با شیعیان زمان حضرات معصومین قبل در همین است که گناهان آنها در آمدن یا نیامدن امام اثری نداشت؛ اعمال خوب آنها در آمدن و نیامدن امام تاثیری نداشت؛ اما من در زمانه‌ای قرار دارم که رفتار من در آمدن و یا نیامدن امام مؤثره؛ ای کاش ترمزی برای ما باشد؛ هر وقت به سمت گناه حرکت می‌کنیم؛ ترمزی بگیریم؛
درنگی بکنیم و بدانیم گناه من مسیر آمدن امام را ناهموار می‌کند. ای کاش بدانم به تعبیر مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی 《و غیبة منا》 ای کاش بدانم غیبت امام به خاطر گناهان من است؛ گاهی مواقع بعضی‌ها سؤال می‌کنند که علت غیبت امام زمان، یکی از دلایل غیبت امام زمان، گناه کسانی بود که حضرات معصومین قبل را نشناختن و آن گونه که باید از نعمت سرشار آن امامان استفاده بکنند؛
نکردند و امام را خدا از میان آنها به ظاهر برد و در پس پرده غیبت قرار داد؛ منی که هزار و خورده‌ای سال از این جریان می‌گذرد چه گناهی کردم که از وجود ظاهری امام بی‌بهره هستم و امامم پس پرده غیبت است؟ جواب همینه، اگر آنها در احداث غیبت دخیل بودند؛ عامل موحدثه غیبت شدند؛ عامل به وجود آوردن غیبت شدن؛ من با رفتارم عامل مبقیه غیبت نشوم؛ با رفتارم امام رو در پس پرده غیبت ابقا نکنم؛ رفتار من، کردار من، اقوال من، گفتار من، در آمدن یا نیامدن امام موثر است. ای کاش بدانم وجود من در زمان انتظار و وجود من در زمان غیبت امام زمان مهم ترین عامل در زمینه سازی ظهور است.
