در روایت داریم که فردی از بنی‌امیه خدمت امام باقر(علیه‌السلام) رسید، مثل زنِ بچه مرده گریه می‌کرد؛ هق هق می‌کرد، حضرت فرمودند: چرا گریه می‌کنی؟ عرضه داشت: چطور گریه نکنم وقتی کل خاندان ما لعن شده است اززبان خدا و زبان شما. حضرت فرمودند: تو از آنها نیستی؛ تو از مایی هر چند ژنتیکت از اونها باشه.
بعد این آیه اشاره فرمود که خداوند متعال به حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) میگه: « آن کسانی که قبولت دارند از تو هستند…» و جالبه اون کسی که از فرزند پیامبران باشه اما این ساختار فکری و قبول نداشته باشه خداوند در وصفش میگه: « لَیسَ مِن اَهلِکَ… سوره هود- آیه46» پسر نوح و در قرآن خداوند متعال فرمود: این پسر از اهل تو نیست؛ از اهل بیت تو نیست؛ از اهل خانه‌ات نیستهر چند از ژن تو باشه.
اگر راجع به همسران پیامبرخودمون گفته میشه ام المؤمنین برخی خیلی تصور می‌کنند و توهم می‌زنند؛ فکر می‌کنند صرف اُم‌المؤمنین بودن فضل است؛ نخیر! به مؤمنان گفته شده که اینها مثل مادر شما هستند از چه حیث؟ این مهمه از این حیث که نمی‌تونین باهاشون ازدواج کنید.
بله از نگاه اهل بیت و نگاه قرآن اینکه تو بچه کسی باشی همین خودش فضل نیست، تو چقدر اون تفکر و قبول داری؟ شما تفکر اهل بیت و قبول کنین؛ همتون بچه‌های امیرالمؤمنین هستید؛ خیلی هم جاتون از جعفر کذاب بهتر که هم بچه و هم برادرامامه. درست شد؟ پسر نوح باش؛ ژنتیک نوح داشته باش به چه درد می‌خوره؟ خودش و به عنوان یک پرونده بررسی کنه ببینه لیاقت داره یا نه؟ فارغ از اینکه بچه کسی هست یا نیست چه اهمیتی داره؛ گیرم پدر تو بود فاضل، از فضل پدر تو را چه حاصل؟
