غیبت حضرت مهدی( علیه‌السلام) به چه معناست؟

به معنای پنهان زیستی، ناشناخته بودن.

آیا غیبت نمونه‫ هایی هم دارد؟

بله؛ حضرت یوسف(علیه‌السلام ) یک نمونه از این غیبته. به چه معنا؟ به معنای اینکه حتی برادران او با او وقتی روبه رو می‫شن اون رو نمی‫شناسن.

«فَهُم لَهُ مُنکِروُن (۱) » نشناختنش؛ «لأَنتَ یوُسُف (۲) » بهش میگن: آیا تو یوسفی؟ بعد از اینکه او خودش معرفی می‫کنه.

آنچه ما از غیبت می‫خوایم بگیم همین معناست و این معنا خیلی جای انکار و تردید نداره، چیز عجیب و غریبی نیست.

ما منظورمون نیست حضرت در آسمان‫ها زندگی می‫کنه، یک حالت غیر طبیعیه، نه افراد زیادی بودن در طول تاریخ که به دلایل مختلفی ممکن که در برهه‫ای از زمان ناشناخته بودن افراد زیادی رو نشناختن.

همون طور که قرآن نمونش روبا عنوان حضرت یوسف مثال می‫زنه روایات ما هم همین رو مثال می‌زنند.

یکی از نمونه‫های غیبت رو می‫گن غیبت حضرت یوسف( علیه‌السلام ) با اینکه در کنار و بین مردم بود؛ حتی خدمت به مردم می‫کرد؛ اما او رو نمی شناختند.حتی برادرانش او رو دیدند و نشناختند تا زمانی که خودشون رو معرفی کردند؛ بنابراین منظور از غیبت به معنای گمنام بودن و ناشناخته بودنه؛ این از مفهوم غیبت.

اما نکته‫ای که اینجا در کنار غیبت وجود داره اینه که برکات این غیبت چیه؟

امامی که غائبه چه برکات و آثار و فوائدی داره؟

اینجا جواب خیلی روشنه، اگر ما امام رو فقط به معنای تشکیل حکومت بدونیم می‌گیم: خیلی خوب حکومت تشکیل نداده امام، باید صبر کنیم برکات اون وقت بیاد.

اما روش قرآن و اهل بیت( علیهم السلام ) رو وقتی نگاه می کنیم می‫بینیم که اون‫ها برکت رو صرفا در تشکیل حکومت نمی‫دیدند.بله اون تشکیل حکومت و جامعه تحقق همه اهداف و همه برکات، آرزو‫ها، شیرینی‫ها اون موقع اتفاق می‫افته اما خود نفس وجود امام خودش برکته.

«وَ مَا کَانَ الله لِیُعَذِبَهُم وَ أَنتَ فیِهِم (۳) » خود وجود پیامبر خودش باعث برکته.

حضرت عیسی(علیه السلام ) در آغوش مادرش وقتی مردم پرسیدند: این بچه کجا بوده وقتی زبان به سخن باز کرد اینگونه فرمود:« وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا اَینَ مَا کُنتُ (۴) » من هر جا باشم باعث برکتم ولو اینکه الان بغل مادرشه تو گهواره یا آغوش مادرشه اما خود وجود این فرزند باعث برکته.

من نمی‫خوام این مطالبی رو که در بحث انرژی این‫ها میگن همه رو تایید بکنم که وقتی این انرژی مثبت چه تاثیری داره؛ رو ملکول‫ها چه تاثیری داره؟ شما وقتی کلام خوب رو می‌گین؛ چه اثرهای خوب و انرژی مثبتی رو ایجاد می‌کنن.

اما این رو عرض می‫کنم ما روایاتی داریم که گاهی وقت‌ها خداوند به خاطر یک با نماز از بی نماز‫ها عذاب برمی داره.

گاهی وقت‫ها به خاطر یک صدقه عمر آدم طولانی میشه.

گاهی وقت‫ها بخاطر سر زدن به بستگان و فامیل و اون صله رحم درواقع عمر آدم طولانی میشه.

پس تاثیر داره رفتار انسان در فضا، جامعه و دیگران تاثیر داره؛ کارهای خوب برکت داره؛ وجود یک انسان نورانی باعث برکته، نفس کشیدن این انسان باعث برکته.

بنابراین خود نفس وجود باعث برکته غیر از این ما وقتی قرآن نگاه می‫کنیم؛ می‌بینیم اصلا  برکت رسانی در قرآن و روایات منوط و مبتنی بر دو شرط نیست؛ این و خوب توجه بکنید:

۱-خیررسانی مشروط نیست که فرد باید حتما شناخته شده باشه؛ نه ممکنه فرد شناخته شده هم نباشه اما خیر برسونه.

حضرت علی(علیه‌السلام ) در اون دورانی که  به افرادی خیر می‫رسوندن دراون ۲۵ سالی که شبانه و روزانه به افراد سر می‫زدند  خیلی‫ها ممکن حضرت علی رو نمی شناختند اما حضرت خیرشون می رسوندند دعا به دیگران می کردند طرف اصلا متوجه نمی شد که این آقا کیه که داره دعا می‫کنه. گاهی وقت‫ها گره از کار اون طرف باز می‫کرد طرف اصلا متوجه نمی‫شد.

شما داستان حضرت موسی( علیه‌السلام) رو ببینید اونجا قرآن میگه: «عَبدًا مِن عِبَادِنَا(۵)» اصلا نام نمی‫بره میگه یکی از بندگان ما رهبری حضرت موسی( علیه‌السلام) روعهده دارشد و اون کشتی رو سوراخ کردند مسائل مختلفی رو در عالم بهش یاد داد با اینکه اصلا اسمی از او برده نشده بود.

بنابراین خیر رسانی مشروط براینکه فرد باید حتما اتیکت دار و نامدار و شناخته شده باشه نیست؛ گاهی ممکنه فرد شناخته شده نباشد؛ نشناسنش اما خیر به دیگران می‌رسونه، این یک نکته؛ در رابطه با حضرت مهدی هم اینه؛ خیر رسانی فقط به این نیستش که حتما بشناسند که ایشون حضرت مهدی است که بگیم خوب حالا خیر می رسونه.

۲- خیررسانی هم شرطش این نیست که حتما تشکیل حکومت بدهد یا اون حکومت ظاهری او محقق بشه.

بله، اوجش تشکیل حکومته در همه ابعاد؛ اما حضرت علی( علیه‌السلام ) در دوره ۲۵ ساله خودشون خیر رسانی می کردند با اینکه تشکیل حکومتم ندادند.

حضرت عیسی( علیه‌السلام) فرمودند: هرجا من باشم باعث خیر و برکتم اما تو آغوش مادرشه؛ هنوز به ظاهر هم به اصطلاح به عنوان پیامبر که بخواد برای دیگران روایت بخونه هدایت گری بکنه نکردند؛ سخن خدا رو به دیگران منتقل کنه نکردند؛ اما باعث خیررسانیه.

پس خیررسانی شرطش  این نیست که شناخته شده باشه فرد حتما؛ دوم اینکه شرطش این نیست که حتما تشکیل حکومت داده باشه خیر رسانی امام عصر( علیه‌السلام) هم همین طوره شرط نیست که حتما ما بگیم حکومتش باید تشکیل شده باشه یا اینکه باید حتما حضرت رو بشناسیم.

۱: سوره مومنون، آیه ۶۹

۲: سوره یوسف، آیه ۹۰

۳: سوره انفال، آیه ۳۳

۴:سوره مریم، آیه ۳۱

۵: سوره کهف، آیه ۶۵