راستی، یک منتظر چه جایگاهی پیش خدا داره؟ به چه درجه و مقامی می‌تونه برسه؟ این دوران غیبت چه فرصتی است یا چه موقعیتی است برای صعود به قله‌های سعادت و رستگاری و محبوب خدای عالمیان شدن؟ به قول امام باقر(علیه صلاة والسلام) برای شما منتظران آیه ای در کتاب خدا و قرآن وجود داره، اون کدوم آیه است؟ سوره حدید آیه نوزدهم: « أعوذُ بِالله مِنَ‌الشیطانِ الرَجیم وَالَذینَ آمَنوا بِاللهِ وَ رُسُلِه أُولَئکَ هُمُ‌الصِدیقُونَ وَالشُهَداءُ عِندَ‌رَبِهِم لَهُم أَجرُهُم وَ نورُهُم» کسانی که ایمان بیارن به خدا و رسولان خدا، این‌ها صدیقانند؛ این‌ها شهدا هستند نزد پروردگارشون و پاداش این‌ها و نور اون‌ها از طرف خدا برای این‌ها خواهد بود.
می‌فرماید کسانی که ایمان به خدا و رسولش بیارن اینا صدیقند. صدیق یعنی کسانی که صداقت و راستی در گفتار و در عمل و اعتقاد سراسر وجود این‌ها رو دربرگرفته.
خب یکی از گلایه‌های قرآن اینه که چرا تدبر نمی‌کنید در آیات؟ چرا دل نمی‌دید؟ چرا وقت نمی‌گذارید ببینید این آیه به شما چی میگه؟ می‌فرماید کسانی که ایمان به خدا و رسولش بیارن اینا صدیقن؛ صدیق از واژه صدق و راستی و راستگویی میاد. صدیق مبالغه است یعنی کسانی که صداقت و راستی در گفتار و در عمل و اعتقاد سراسر وجود این‌ها رو در برگرفته؛ خیلی تعبیر بلنده.
دوران غیبت چه فرصتی است و چه موقعیتی است برای صعود به قله‌های سعادت و رستگاری و شهدا، شهدا به دو معناست: یکی به معنای گواه و شاهد، افرادی که به این مقام و موقعیت می‌رسند که شاهد و گواه بر دیگرانند؛ یعنی اینقدر خدا براشون ارزش قائله که شهادت و گواهی این‌ها نزد خداوند متعال پذیرفته میشه.
یکی هم به معنای کسانی است که از جان خودشون برای یاری دین خدا و تحقق عدالت و مبارزه با ظلم و ستم مایه می‌گذارند و در این راه جونشون و میدن که این هم ارزش و مقام والایی داره. هر کدوم که باشه؛ این که می‌فرماید این‌ها صدیقند و شهید و بعد در ادامه می‌فرماید اجر و پاداش این‌ها و نور این‌ها برایشان از طرف خداوند خواهد بود حاکی از مقام عظیم این افرادیست که در این آیه سخن از اونا به میان اومده.
می‌بینیم که در روایت بیان شده این مربوط به منتظرانه؛ این شامل هر مؤمنی که خدا و رسول خدا رو پذیرفته نمیشه چون این درجه و مقام درجه بسیار والایی است؛ اینا راجع به چه کسانی داره سخن میگه؟ می‌بینیم که در روایات بیان شده این مربوط به منتظرانه.
به عبارت دیگه شما در آیه نوزده سوره حدید دقت بکنیم می‌بینیم در این آیه از دو جریان سخن میگه که در طول تاریخ یکی در پی احیای حق و عدالت بوده و دیگری در پی نابودی حق و خاموش کردن حق بوده؛ همون جریان حق و باطل؛ جریان هابیل و قابیل؛ جریان ابراهیم خلیل و نمرود؛ موسای کلیم و فرعون؛ که پیوسته بوده تا برسد به تقابل نهایی حق و باطل.
هرچی می‌ریم جلوتر این تقابل شدیدتر و پیچیده تر میشه تا اونجایی که وقتی بناست حق به تمام معنا قد عَلَم بکنه گفتیم باطل هم به تمام معنا قد علم می‌کنه. خب باطل تمام سعی خودش رو به کار می‌گیرد که حق رو از بین ببرد از یک طرف فشارهای سنگینی که از سوی مستکبران بر مظلومان، بر مؤمنان وارد میشه از اون طرف جلوه‌های دنیا و هوای نفس و زرق و برق دنیا همه و همه این‌ها انسان‌ها رو می‌کشونه به سمت باطل که البته اون زرق و برق خودش رو داره.
حالا کسانی که در زیر این فشارها از یه طرف و جاذبه‌های دنیا از طرف دیگر صبر و استقامت داشته باشن و پایبندی خودشون رو نسبت به حق از دست ندن و همچنان بر حق بمانند و مدافع و یاور حق بمانند و حتی لازم باشه در این راه جونشون رو هم بدن و در انتظار تحقق نهایی حق بر باطل به سر ببرند این‌ها به چنین جایگاه عظیم و رفیعی می‌رسند
که امام باقر به حارث بن مغیره میگه: “کسی از شماها اگر آگاه به امر ظهور باشه و منتظر و چشم به راه باشه همانند کسی است که در رکاب حضرت قائم با شمشیر در راه خدا جهاد کرده فرمود بلکه به خدا قسم مانند کسیه که با شمشیر در رکاب رسول خدا جهاد نموده و در مرحله سوم فرمود: بلکه به خدا قسم مانند کسیه که با رسول خدا در محضر رسول خدا به شهادت رسیده باشد. این بالاترین مقام و درجه ای است که برای یک انسان قابل تصوره” و بعد فرمود: آیه‌ای برای شما منتظران در قرآنه. میگه من عرض کردم کدام آیه؟
فرمود: این آیه:”وَالَذینَ امَنوا بِالله وَ رُسُلِه…” پس آی منتظران قدر خودتون و داشته باشید و همدیگه رو کمک کنید یاری بکنید در پایبندی به حق، در یاری حق و در آشنا کردن دیگران با این مقام و منزلت.
به امید اونکه این درجه و مقام صدیقان و شهدا واون پاداش عظیم الهی و نور عظیم الهی شامل حال هممون بشه.
