آیت الله بهجت( ره): چکار کردیم که به این چیزها مبتلا می‌شیم؟ چکار کردیم که موندیم بی سرپرست؟ ما اگر در راه می‌رفتیم کی امیرالمومنین رو می‌کشت؟ کی حسین بن علی رو می‌کشت؟ کی اینی که حالا هست مغلوب الیدینش کرد؟ ما از انبیا و اوصیا اگر دور شدیم گرگ‌های داخل و خارج خوردن ما را، چطور شده ما اینجا موندیم دست گدایی به این درنده‌ها دراز می‌کنیم؟ از خدا بخواهیم برساند صاحب کار را، با او باشیم دور نریم ازش، او می‌بیند، او می‌داند، حرف‌هایی که ما به هم دیگه می‌زنیم‌ها؛
روزی حلال اصله شرط منتظر بودنه. آقا امام حسین در کربلا فرمود: چرا شما حرف من و نمی‌فهمید؟ « مُلِئَت بُطونُکُم مِن مال الحَرامِ (۱) » چون شکماتون پر شده از مال حرام، نمی‌شنوید. مال حروم ریختی تو شکم بچت اون مال حرومه که جلو امام زمان وایمیسته. امروز حلال خوری بیشترین تاثیرش خانم‌های یک جامعه‌اند. امروز اگر شما وادارش کنی میره وام می‌گیره از بانک زندگیه ربوی می‌شه. امروز اگر شما وادارش بکنی میره نمی‌دونم از فلان جا نزول می‌گیره اما اگر کنارش وایستی شروع بکنی، آقا چمدونم از صندوق‌های خونگی راه انداختن میره آقا پولش و می‌ذاره تو این صندوق.
